Yüreğim Seni Çok Sevdi (I)

Yüreğim Seni Çok Sevdi

Sen Seni özlemenin ne olduğunu bilirmisin ?
Bilemezsin...
Çünkü sen hiç aşksız kalmadın ki,
Sessizce kalbime gömdüm seni,
Ama unutulmuş değilsin,
Adın saklı sol yanımda,aşkınla beraber...
Bak birgün daha geçti sensiz,
Öyle hasretimki mehtabın altında seninle olmaya...
Deniz kenarında oturup, dalga seslerini dinlemeye...
Gözlerinin içine bakarak...

Özlerken seni,
Yine kurtulamadığım yalnızlığım oluyor birtek yanımda...
Yokluğun çok soğuk biliyormusun ?
Üşütüyor beni...
Bir gece daha geçti insafsızca,
Yetmiyor yazmak, hasretimdeki seni...
Yetmiyor yazmak, özlemimdeki seni... Yetmiyor...

Yetiremiyorum...

Gecelere sığdıramıyorum sana olan sevdamı...
Sensiz gecenin tarifi imkansız...
Duyamıyorum gecelerin sessizliğinde duymak istediğim sesini...
Ben yine seni sensiz yaşıyorum,
Kalbimin en güzel yerinde seninle beraberim...
Ben şuanda sevdanın, sevginin olduğu yerdeyim...
Beni ararsan eğer yerim belli...
Baktığım her yerde bakışların kalmış...
Ben seni sensiz sevdim...
Gecenin karanlığa en müsait,
Karanlığın sabahın ışıklarına en kardeş saatlerindeyim şimdi...
Bir elimde yalnızlığım,
Diğer elimde hiç unutmadğım sevdam...
Birde geceyi paramparça eden,
Sessiz haykırışım var geceye dair bende unutulmayan...
Aldığım her nefeste senin ismini işledim yüreğime,
Biliyorsun...
Yüreğimdeki yarada ondandır...
Yüreğim çorak toprak gibi, senin yokluğunda...
Umudumla, özleminle ıslatıyorum her gün...
Hasret... Hasret...

Anlaşıldı...
Bu gecede adını yıldızlarla çakacağım gökyüzüne,
Sevdamla beraber...

Karanlığa inat, senin gözlerinde aydınlığı arardım,
Biliyorsun...
Adını söylediğim her an, dudaklarımın titrediğinide,
Saçlarına dokunduğumda ise,
Ellerimin kopacak gibi olduğunuda....
Gözlerini gördüğünde,
Gözlerimin nasıl parladığının,
Sen hep farkındaydın...
Geceyi yine sana yazdım,
Bana kalan ise yine sancısı oldu...
Yüreğim Seni Çok Sevdi... Yüreğim Seni Çok Sevdi...


31.10.2009, saat 13:55, Mülheim

Hakan Elieyioğlu


Çalışmamda bana yardımlarını esirgemeyen, Nebile Aydın ve Nilgün Arıkan´a sonsuz tesekkürler ederim.