Yüreğime Bulandın Güz Çiçeği

unutamadığım pişmanlıkların
siyah yüzlerini gördüm
soğuk yatağımda çatal dilli
kabus olup zehirlediler düşlerimi
ordaydın uykunun en tatlı
en boğuk sahnesinde

gözlerin yaş demlemiş
ayrılığı çağırıyorsun
sükunetin doruğunda
sırça kalbin ne hazin...

yoz gece daralınca
güne ezbersiz uyanacağım

yazısız hayatın
romansı anlatımına sakladım sırlarımı
harf harf güzelliğinle
sayfaları yorgun yalnızlığıma
sığmıyorsun

dudakların titriyor
gidenler lal uzakların kaçağı
mevsim uygun değil oysa
ekim değil kasım olmadı daha
sen de usandın
öfkeye düşüyor adımların
göğsünde susuyor kurşunları
inadın...

yavaş yavaş yitiyor soluk
sevmenin en derin yerinde
sana boğuluyorum

ince çizgilerim
kırmızıyı sende tonladı
kendimi unuttuğum sevgi darında
geçmişime yazılı kader
seni biriktiriyor

özlemlerim çoğalıyor
yağmur mürekkep kaleme
kandil ışığı vuruyor geceme
sevda düşürdün
kalbinden saf toprağıma
kokusu yüreğime bulandı
kan gibi