Yüreğimi de götür yanında

Biliyorum bir gün gideceksin sende,
Benden çok uzaklara.
Kim bilir,
Ben kaç gece ağlayacağım vuslatına.
Ardına bile bakmadan gideceksin.
Geldiğin gibi sessiz,
Geldiğin gibi vakitsiz,
Geldiğin gibi habersiz...

Biliyorum bir gün gideceksin sende,
Benden çok uzaklara.
Gittiğin gün talan olacak benliğim,
Akacak hesapsız gözlerimden yaşlar.
Yangın yerine dönecek yüreğim,
Kavrulacak kül olana dek.
Düşeceğim yere, söneceğim.
Bir rüzgar esecek uğultuyla,
Savrulacağım bilmediğim yerlere.

Biliyorum bir gün gideceksin sende,
Benden çok uzaklara.
Beni sensiz bırakıp çatlamış kapılar ardında,
Kim bilir; o kapı her gün kaç defa çalacak,
Kim bilir; kaç defa açılıp, kaç defa kapanacak
Her çalışında ayrı bir umut ,
Sen geleceksin diye bekleyeceğim.

Biliyorum bir gün gideceksin sende,
Benden çok uzaklara.
Gecenin olmadığı ,
Güneşin doğmadığı,
Bu şehirde koyacaksın beni sensiz,
Ben yokluğuna ağlayacağım ,
Kırık masamda sabahlayacağım.
Hasretinle uyanacağım her yeni güne.
Gam defterime şiirler yazacağım;
Kimsenin görmediği,
Kimsenin okumadığı,
Kimsenin duymadığı,
Kimsenin bilmediği içimdeki hasrete.

Biliyorum bir gün gideceksin sende,
Benden çok uzaklara.
Her şeyi boş ver, gittiğin bir şey değil.
Hasretine akan yaşları, ellerinle sil mesende olur !
Bir ömür tutmasa da olur, ellerim ellerini.

Biliyorum...
Biliyorum...
Biliyorum ...
Bir gün gideceksin sende,
Ardına bile bakmadan benden çok uzaklara.

Lakin bilirim yolun uzun, susuzluğun aşikar.
Sen haykırışlarıma aldanma, geçer birazdan .
Yalnızlığın içinde, unutulmuşluğum azar.
En iyisi ölüm beni yakalamadan,
Yüreğimi de götür yanında.

Şimdi kalemim kıyılarında,
Umut dalgalarına vuruyorum.
Sensizim biliyorsun.

Ve bir o kadar yalnızım.
Giydir gözlerini , gözlerime.
Vur bulutların nemini,
Senli cümlelerimin benli boylarına.

Durma öyle..
Varlığına kat beni..
Yüreğimi de götür yanında...