Zaman...

Zaman...
Nedir ki zaman ömrü lime lime eden
Bölük pörçük hatırlanan aralıklarda
Bitirilmiş, kapanmış kitabın sayfasında
Unutulmuş bir hatıranın anısında
Kurutulmuş gonca gül düşüverir avuçlarına
Mazi denen zamanın acımasızlıklarından
Masal kahramanının çıkıvermesi karşına
Öyle birden bire hiç beklemezken

Zaman...
Dündü daha... Aşk Kaf dağının ardındaydı
Okunmamış, yazılmamış şiirlerim vardı
Deniz gözlerin rüyalarıma yeniden düşmemişti
Sırat köprüsünde yüreğim sorgudaydı
Zebaniler... Burnumun ucunda parmakları
Bunca zamanın hesabındaydı

Zaman...
Dedim ya zaman en hakiki fahişe
Bin bir sevgili yüreğinde her biri ayrı yerde
Sol yanında deniz gözlerin gerisi hikaye
Koynunda besledi aşkı tuttu fırlattı yüzüme
Bıraktığın bir yerlerde
Hatta unuttuğun gerçek aşk bu işte

Zaman...
Akrebi bağlayıp yelkovana
Yok, sayabilir misin yaşanmışlıkları
Pişmanlık mı asla
Deniz gözlerin hatırına...
Sök al cam kırığı yüreğimi
Kim bilir korkaklık belki benimkisi
Yorulmuşluk yüzyılların ötesine
Son bir nefes ver susmadan önce
Hoş geldin ülkeme

Zaman...
Ey... En sadistten daha sadist
Ey... En ölümcül hastadan daha çaresiz
Bir ooofff düşer dudaklarıma
Ziyan olan onca yıla
Bir aaahhh düşer bağrıma
Deniz gözlerin buğusuna

30 Mayıs 2008