Zamanı Gelmişti Şimdi Yazmanın

Hiçbir düşünce elektriklenmiyor beynimde.Bir noktaya sabitleyerek bakışlarımı, sessizliğin seslerine odaklamışım kendimi sanki. Bir ışık var sanki ve ben kör rolü yapıyorum. Kör olmam zaten o ışığın varolduğu anlamına gelmez.

Bildiğim tek şey; Dünya'nın Güneş'in etrafında dönerken hiçbir ruhun acısına ortak olmadığı.Ve o yüzden acısı yokken boş boş dönerken kaybetmez yörüngesini; ruhumun yörüngesini kaybettiği gibi.İçime çektiğim son nefes olsa, bu kadar antibiyotik uykusu yaratmazdı belki de.

Nefes aldığımız,en kötü günümüz böyle olsun dediğimiz, gözlerimizi kapatarak ve gök yüzüne bakarak yağmurla yürüdüğümüz,ayakta alkışladığımız o iki perdelik dramanın oynadığı,ilk defa öpüştüğümüz günleri hatırlayamıyorsak ; ne önemi var o zaman saniyelerin?

Kara kaplı bir defterin dışı gibi katran bağlamışken kalbimiz, nasıl olurda en güzel âşkı yaşamak için çaba gösterebiliriz ki? Süreklilik gösteren acı çekme seanslarından arta kalan zaman da ,mutluluğun şıklarını oluşturabildik mi ki?

â??Bırakalım kendimizi ; düşebileceğimiz yere kadar düşelim, ancak o zaman kaybedecek ve böylelikle kaybettiğimizde üzüleceğimiz şeylerimiz olmaz

👍 👍

ayağa kalksın umutların

bitsin sorguların

son bulsun korkuların..

harikasın güzel insan

kutlarım 👍 sevgilerim kocamaan sana👧ud83cudfbb

Çivit mi ? Hala aklın................

ben aklı yitik bütün şehirleri sorgularım,, şairleride öyle zamanım yettiğince,,

ne olduklarını bilmeden yaşamanın kıyısında bir kağıt bir kalemin ya mahrumiyetinde ya da yaşamın istem dışı telaşında..

alkışlar kaleme.

tekrar tekrar okudum, tekrar tekrar sevdim,

ve çok etkilendim,

sevgiler