Zavallı Kalbim Sana İçim Acıdı..!
Zavallı Kalbim Sana İçim Acıdı..!
Zavallı kalbim !
Gel seninle helalleşelim,
Bunca yıldır,
sana etmediğim, kötülük,
çektirmediğim acı kalmadı...
Kalbime içim acıdı !..
Ellerim birşeyler yazmak istemiyor,
Meğer Dünya ne kadar darmış da,
haberimiz yokmuş...
İçimdeki hislerim, arzularım, hayallerim,
karanlığın içinde kaybolup gittiler,
göçmen kuşlar gibi...
Biliyorum !..
Dönmeyecekler !..
Belki sulak bir arazide,
bir kalp avcısının ateşi ile,
vurulup düşecek...!
Belki kurak bir bölgede,
susuzluktan kıvranıp,
sevgi pınarından doyasıya içemeyip,
gökyüzüne kanat çırpamayacak,
özgürce uçamayacak,
daldan dala konamayacak.....
Belki de ;
Bir daha asla;
Hiçkimselere,
Seni seviyorum;
Diyemiyecek.....!
07,07,04, Antalya.
hüzünlü saatlerin kalbi yorduğu anlara gelmiş olmalı şiir baya umutsuz ama hayatta herşey umut etmekle şekillenir.👍paylaşıma teşekkürler
kalp işte önce sevip çoşuyor sonra paramparça oluyor kırıla kırıla öğreniyor hayatı 👍👍 elinize sağlık
kalbine acimişsin acinacak hale gelmişsin baksana şiir bile yazar olmuşsun kalbine ee böyledir bu işler acilar birbirini dişler
sevgimkere saygimkere
Eğer birini sev,iyorsanız ona söyleyin der bir ayette.. saygımla kutlarım
"Belki de ; Bir daha asla; Hiçkimselere, Seni seviyorum; Diyemiyecek.....!"
arada çöker ruha böylesi duygular. neticede hiçbir yürek sevgisiz yaşayamaz...
kutluyorum şiiri