Zirvesiz Dağ Yollarında Son Bulmak
Zirvesiz dağlara tırmanmaktır öğrenmek,
Çıktıkça öğreten,
Öğrettikçe yaşatan.
Dağlarda sabah cıvıltılarıdır aşkın adı,
Serenadıdır sevgilinin çağlayan şırıltıları,
Akşamın korkularıdır karanlığı düşlemek,
Fırtınalarıdır yenik düşüren sol yanı, üşüten,
Cıvıltılarıdır kuşların, vadilere korku salan,
Yalnızlık daha beter.
Susmaya yeminli yürekle adım adım,
Yalnızlığa tırmanmak,
Öğrenmek,
Görmek.
Bir manidir küpesiz kulaklarda her adım,
Çınlayan,
Çınladıkça, yürekleri titreten,
İnleten.
Solmasına az kalmış yapraklardır, sapsarı olan,
Düşmelere ne kaldı dalından,
Dal mı küsmüş, atıyor yaprağını,
Yaprak mı kırgın bırakıyor dalını,
Bilinmeyen.
Bir Damla gözyaşıdır geride kalan,
Toprağa düşen,
Düştükçe sel olan,
Karanlıklara boğan geleceği, maziye hasret kalan,
Zirveyi özleyen yüreği susturandır düşen her damla,
Düştükçe kan olan, yakan, kavuran,
Papatyaları kana bulayan,
Binlerce sevinci bir acıyla solduran.
Seni seviyorum, çok seviyorum derken,
Hayattır zirvesiz dağ yollarında,
Umutsuzca son bulan.
03.10.2012. İst.
Susmaya yeminli yürekle adım adım, Yalnızlığa tırmanmak,
Yalnızlık olduğunu bildiğin zirveye tırmanmayı isteyebilecek kadar vahimse durum işte böyle sözler dökülür yürekten satırlara... Tebrik ederim....
tebrik ederim şairim başarılı bir çalışma olmuş👍