Zümrüt

ağustos sıcağında
başak tarlalarında doğmuştu
serin ve uzun
kavakların diplerinde büyümüştü
mavii göğe bakıp imrenmişti
martı gibi uşmaktı tek düşü
aşık olmuştu bir nisan ayında
tek hasreti güzel gözlü
ZÜMRÜT 'e idi
vermeyince zümrütü babası
yalansız katıksız insan
solmuştu kavakların dibinde
susuzluktan
bir sabah köylüler görünce (o) kavağı
ve cansız bedeni
ipin ucundaki SİNAN'ı
yaktılar ağıtları sevdaya
anlamını buldular dipsiz dünyanın
sevip aşık olunca
'o'anlamsız dünyanın
kalpte saklı anlamına
ağıtlar yaktılar
kendilerince
söylesinler dilden dile
SİNAN la ZÜMRÜTü