Affetme Beni

Bir gece ansızın gelebilir insan! Kendine... Bir gece ansızın sövebilir insan! Fikrine... Amacının ne olduğu mühim değildir. Anımsadıklarının dışında. Bir gece ansızın çekebilir insan! Azabı... Vicdanın ta içine..

Bir gece ansızın sorabilir insan! Dününü bugününe... Bu gece öyle bir gece. Vicdanıma ağlarım bu gece. Doğrularıma, yanlışlarıma... Şizofreni hallerime... Bu gece sorguluyorum kendimi. Acaba diyorum; bir zamanlar şizofren ve manik depresif karışımı krizlerim olmasa idi, daha iyi bir insan olabilir miydim? Acaba pek çok insan gibi, sıradan bir hayat daha iyi biri eder miydi beni? Mesela melekten sayılır mıydım? Ya da şu an şeytandan sayılır mıyım? Kim bilir?

...

Bir gece ansızın ölebilir insan! Cehennem ve cennet kokularına... Ve doğabilir insan yeniden! Öğrendim bunu.

...

Bir gece ansızın aşık olabilir insan! Ölürcesine... Ve doğarcasına yeniden... Ey bana bunları yaşatan ve öğreten! Bir gün gelip de beni tanımak istersen... Bir gün gelip de beni duymak istersen... Bu satırlarımı okumadan tıkama kulaklarını.

Bir gece ansızın gidebilir insan! Birisine... Ya da belki birisinden... Sen de gidebilirsin mesela... Mesela benim içimdeki azap çekti gitti vicdana bu gece... Bu gece ey ömr-ü aşk, ben kendimi çekemiyorum sineye.

Bir gece ansızın susabilir insan! Seslere... Bu gece susuyorum ben her şeye... Vicdanım ağlarken. Bu gece sana bakarken ben, utanıyorum kendimden. Utanmalıyım! Bir gün sana layık olamamışsam eğer, affetme beni! Bir gün konuşamazsam eğer, konuşmadan dinle beni. Gözlerime bak bir gün, çok şey göreceksin. Beyninin duvarlarını yırtacak... Ama, sen yine de affetme beni.

Bir gece ansızın dönebilir insan. Geldiği yere... Bu gece dönebilirim ben mesela. Mesela her gece dönebilirim sana. Ansızın üstünü örterim, öperim, severim... Ama sen yine de affetme beni. Ey benim gözlerinde umut, ellerinde cennet, yüreğinde mabet olanım! Ey benim ciğerlerime sevda sevda dolanım! Bu gece küçüksün. Elbet büyüyecek ellerin. Ellerine sığamam ben. Ama , sen yine de affetme beni!

Bir gece ansızın yazabilir insan! Geleceğe... Geleceğe gelince bir bankın üstünde; belki bir denize, belki bir dağa, belki bir tepeye bakarken bile seni görecek bu gözlerime acıma! Ve, sen yine de affetme beni!

affetme beni

2012@RYK
02.08.2012 / ist-sv




Uzun bir aradan sonra, bir günlük sayfasıyla merhaba demek istedim. Sevgili şiirkolik'im merhaba!