Ah Kadınlar

Hep çektirmişizdir onlara. Ne mi?

Önce şiirler yazıp aşık oldugumuzu,onlarsız  yapamayacagımızı söylemiş sonra da, kanadı  kırık kuş misali,en küçük bir tartışmada  bile kapıyı göstermişizdir...

Yaptıgı temizlige de yaptıgı yemege de hep  bahane bulmuşuzdur....

Haklı da olsa,saçı uzun aklı kısadır diyerek,  hep haksız hep  kabahatli hep suçlu hep cahil ve nice"hep"leri damgalamışızdır  onlara...

Borç da alsak,borç da versek,kredi de çeksek  hatta iflas da etsek  en son onların  haberleri olur;çünkü  para işi erkek işidir ya...

Kıyaslamışızdır hep,önce annemizle."Annem  güzel börek yapardı ya sen....?Kişiligini de becerisini de hatta güzelligini bile ama onun bizi kıyaslamasına müsade etmemişizdir..

Bazen arabamızı  vermekte bile tereddüt etmişizdir:"Ya kaza yaparsa,çok dalgındır o."

Biz onun telefonu alır kurcalarız da  onun bizim telefonumuzu kurcalamasına izin  vermeyiz. "Benim, eşimden gizlim saklım yok." demekten de geri durmayız....

Telefonla olsun,çay bahcesinde olsun erkek  arkadaşlarıyla konuşmasına kızar ancak onların  yanında biz kız arkadaşlarımızla  konuşmaktan büyük keyif alırız....

Giydigi çoraptan yaptıgı makyaja kadar  herşeyine karışırız da o gömlegi giyme dese kıyameti  koparırız..

"Çeneleri düşüktür,dedikoyu severler",deriz ama   kahveye gittigimizde maşallahımız vardır mahallede olup bitenler hakkında...

Arkadaşımın şu sözü çok hoşuma gitti bu aralar:"Biz erkekleri dogarız,anamız  egitir, okulda ögretmen egitir,askerde komutan, işimizde şefler, evlendigimizde ise eşlerimiz  eğitir."

Ah şu kadınlar,alıştı size acılar...

İnsan hayalindekiyle yaşar,yanındakiyle  ölürmüş..