Allah Rahmet Eylesin

Sana rastladığım yerle buluştu bugün bedenim. Hiçbir şey değişmemişti aslında, ruhumdan başka. Gözlerimin önünden geçti gitti o anlar, yıllar değişmiş, yıllar geçmiş, mekân aynı, ruhum ayrı...
Büyüdük mü sevgilim? Sana 'Sevgilim' dediğim için beni bağışla. Sevgilime 'Sevgilim' diyememektir telaşım. Sen aslında hâlâ bir parça benimsin, hiç benim olmamıştın ya, içimde benden ayrı, senden ayrı, bizden ayrı her şeyimsin. Yalın cümleler seçiyorum ikimiz için, daha rahat anlaşılabilmesi için, beni anlayabilmen için...
Aklında öldüm, kalbinde öldüm, hayatında öldüm, sende öldüm, bende yaşar mıyım sanıyorsun?
En sevdiğimde ölmüşken, kendimde var olur muyum sanıyorsun? 'Gel' desen, bir diyebilsen...
Bütün cümlelerim, bütün bir hayatım, bütün bir aşkım yolunda feda olur. Hâlâ çokça sendeyim.
Bu yüzden kendimde var olamıyorum. Sana rastladığım yerle kesişti yeniden yollarım, uzunca bir süre arkasından baktım. Mutluluklarımı biriktirmiştim o yerde, aşkımı buluşturmuştum, sen vardın, ben vardım, biz vardık. Unuttun, öyle değil mi? Unuttun tabi...
Bütün unutmalarına say sözlerimi. Sen unuttukça, ben hatırlatacağım kendimi. Öyle yüzsüz bir aşkın ortasına düşürdün ki beni, kalkamıyorum, yüzsüzlüğüme tutunuyorum, yüzsüzlüğümden güç alıyorum, seni alamıyorum. Bit vardı, bitmekten gelen bir bit vardı. Bitti. İçimde kımıldayan bir yanlış var, durduramıyorum kimsesizliğimi...
Bana tutun sevgilim. Sevgilim, sevebildiğim... Bana tutun, yüzsüzlüğüm tükürsün suratına. Dilerim öyle okkalı bir aşk yapışır ki suratına, hayatın boyunca acının kollarında dans edersin. Beddua mı yerleştirdim masum aşkıma? O da öldü o yüzden şimdi, Allah rahmet eylesin.