Aşk'a Mektup 3

Beni yitirmelisin önce kavuşmak için. Diyorsan yalancısın kim yitip gideni arar ki derse de dilim çöl yerine dönmüştür bilesin kalbim. Bu çöl ile arar dururum seni. Kimi serap görürüm kimi sahra yine de yönelişim sana. Cehennemi söndürürüm senin adınla. Adın ağartsın saçlarımı. Güneşi dürüp gök kubbeden indireyim senin adın saçsın ışıkları. Çırpınsın adınla meleklerin kanatları. Gecelerime kafa tutsun dünyanın seyyahları. Hayatım, inancım, aklım ve fikrim yazık ki beni divane eden sen şimdi ne oldu da gitmek dilersin yüreğimden.

Ben yitip gitti sanıyorken seni başka bir nur ile gelmişsin geri. Heva ve hevesim yok olmuş. Cılız bir mum ışığı gibi titremekteyim. Sen benim hangi duamın bereketisin. Sen yoktun mutluluk içinde acı çekerdim, sen geldin acı içinde mutluluk çekerim. Hasret ateşi ile eridiğini söyleyenler senin alevini bilmeyenlerdir. Ben seninle aştım aşılmaz yolları, sen oldun yüreğimin ab-ı hayatı. Unuttuklarımı sen hatırlattın. Ruhuma seni padişah yaptım. Sen yokken kırık kanatlarımla ben en dip kuyulara baktım. Bir sen uzandın bir sen yetiştin imdada. Bir sen duydun feryad-ı figanımı. Sabır deyip püryan ettim ciğeri tahtımı.

Gönlümün perdelerini açan sen için sicim gibi akıttım gözyaşımı. Bir kelebeğin mutluluğu kadar mı olacak huzurum. Ayın on dördü gibi çehrene meczup, tutukluyum. Gönlüme sancağını dikmiş çoktan letafetin. Sen anlıyorsun ya hani...

Ey Aşk! Bilirsin sen yokken ne kadar da acizim. Sen gitmekle bana bir can bırakırsın. Bu canla ben çöldeki kum misali yığılır kalırım.