Bakmak ve Görmek

Sadece bir çift göz.Koskoca dünyaya açılmış iki küçük pencere. Karanlık ve aydınlığı birbirinden ayıran nadide çizgi.Bazen ürkütücü bir sesten dolayı sımsıkı kapanan,bazen de hayret ve şaşkınlıktan fırlayacakmış gibi sonuna kadar açılan sevimli kapılar.?Yalan nedir bilmeyen kalplerin aynası?gözler.Kimi zaman yeşil yeşil bakıp,dudaklardan dökülemeyen aşk sözcüklerine tercüman olur,kimi zaman sitem ve öfkenin adıdır manalı bakışlar.Başkaldırı olur yaşadığı haksızlıklara.Gülümseyen dudaklara yoldaş olup merhameti taşır yüreğinin derinliklerine.Şairlerin ilham kaynağıdır.Sevdalıların gönüllerini dağlayan kor bir ateştir.Ait olduğu bedenin halet-i ruhiyesini anlatır etrafa.Boş boş bakar,derin derin bakar.özlemle bakar,korkuyla bakar,ama hep bakar, hep bakar bu yalancı dünyaya...
Sonsuzluğa bakan bu güzel gözler keşke baktığı her şeyi görebilse...İşte bütün mesele burada düğümleniyor;sıcak evlerde ,rahat koltuklarda oturup,çocuğumuzu öpüp koklarken sadece baktığımız nice sahneler var oysa ki:
?Bir bank üzerinde veya bir atm kabininde sabahlayan kaç yurdum insanını görebildik.?
?Engelli olduğu için sayısız engelle mücadele eden kaç kişinin eli ,ayağı olabildik.?
?Hastane köşelerinde inleyen kaç hastaya kan olduk.?
?Aletlere bağlı bir ömür geçiren kaç çaresize can olduk.?
?Demir parmaklıklar ardında hatalarının bedelini ödeyen kaç mahkuma yaren olduk.?
?Annesiyle kek yapmaya,babasıyla maç seyretmeye hasret olan kaç çocuğa ebeveyn olduk.?
.............................................................................................................
...........................................................................................................
İşte baktığımız güzellikler ve göremediğimiz gerçekler.Bu güzel gözler yalnızca etrafımıza bakmak için değil şüphesiz.Eğer sadece bakıyorsak orada bitiyor bakışların yolculuğu.Ama görmek istersek ta yüreğimize iniyor acısı.Gönlümüzü bir sızı kaplıyor.O bir çift göz tüm dünyayı keşfetse de gönül hanemize geri dönüyor.Gözlerimizle başlayan bu yolculuk iç hesaplaşmalarımızla sona eriyor.Yargılar çıkarıyoruz hayata dair,çözümler üretmeye çalışıyoruz mevcut duruma.Suçluyoruz bazen kendimizi.Ta ki yeni bir bakışla yeni bir serüven başlayana dek.
Bakarken görebilme erdemine ulaşanlara selam olsun.....