Bayram ve Hüzün
Bu deneme, 09.06.2025 tarihinde
günün yazısı seçilmiştir.
Gri-siyah gökyüzü altında yıldızları seyrederken buldum kendimi. Gecenin bu saatinde, bu gökkubbe altında, bu bayram gününde. Bayram... Bayramlar, çocukken bayramdı bize. Çocukluğun umarsız, haylaz ve neşeli yıllarındaydı bayramlar. El öpeceğimiz babamız varken böyle kimsesiz değildik. Anamız bayram ayakkabımzı başucumuza koyduğunda ertesi gün bayramdı bize. Şimdi kimsesiz bayramları kovalıyor çocukluğumuz. Koca bir boşlukta bu zifir gecede. Yıldızlar gibi kayıp giden sevdiklerimiz neredeler. Kimsesizligimi yüzüme vuruyor bu karanlık, ürkuyorum bu boşluktan. Bir tek hüzün var yüreğimde. Gidenler ve gelmeyenler var. Buğulu, hüzün dolu son bakışları var.
Geçmişi özlüyorum, yıldızlar altında, bu gökkubbede.
Yazımı seçen kurula ve edebiyat sevdalılarına teşekkür ediyorum.
"El öpeceğimiz babamız varken böyle kimsesiz değildik." Kimsesizlerin de kimsesi vardır. Yüreğimizden vurdunuz. İnşaallah daha güzel ve mutlu bayramlara...