Belirsizlik

Hissizleşince insan, geriye neyi kalır, bilmiyorum. Yaptığı fedakarlıklar karşılık bulamayınca bencilliği seçerse, ne yapar hayatının geri kalanında? Ya da hayatı kalır mı geriye? Bilmiyorum.

Belirsizlik beni delirtiyor.

Muhtemelen bu yazıyı okuyan herkes okuduktan sonra yorumlarını yapacak ve kapatacak. Sadece yazmak için yazıldığını sananlar bile çıkacak. Ama biri olsun 'Sen gerçekten nasılsın?' demeyecek. Sözde nasılsınlar buluşacak yine sohbetlerde. Herkesin yüzüne gülümseyerek 'İyiyim' diyeceğim ben de. Klasik. Neden içimi yansıtamıyorum? Bilmiyorum.

Belirsizlik beni mahvediyor.

Dışarı çıkıp temiz havayı ciğerlerime dolduramıyorum. İçim hüsran dolu, içim kalp kırıklıklarıyla dolu, içim ihanetlerle dolu... Hangi biri kapanır bir yaradır, hangi bir şifa kaynağı beni kurtarır, bilmiyorum.

Belirsizlik...

Beni yok ediyor.

Ölümümü kendim seçmeliyim derim her zaman. Bu aralar güzel bir ölüm şekli düşünüyorum. Tasarlıyorum kafamda defalarca. Ama bir gün olacak. Etkili bir ölüm olacak hem de. Ya şakaklarımda bir mermi hissedeceğim ya da vücudum soğuk betonla tanışacak. Karar vermedim, bilmiyorum.

Belirsizlik...

Belirsizlik.