Bendeki Sen

Seni ilk gördüğüm anda çekmiştin dikkatimi.Sert bakışlarında gizliydi çocuksu oluşun.Birşey o anda bağlamıştı beni sana.Kalbim nedensizce çarpmıştı.Anlamamıştım o anda sana karşı birşeyler hissettiğimi yada ihtimal vermemiştim.Olmaz olamaz diye düşünmüştüm.Bir anda bu kadar bağlandığımı bile farketmemiştim.Hiç mi aklımdan çıkmazsın,hepmi seni düşünür bu kalp,hep senimi görmek ister bu gözler,hep seninmi olmak ister bu ben?O andan itibaren dost edindim geceleri,karanlıkda seni düşünmek güzel hayallerle süslemek seni.Bu kadar mı rahatlatır bir insana seni düşünmek,bu kadar mı huzur,sevinç,mutluluk verir.İnsan anlamıyor kendini artık hayallerimin baş kahramanı sendin.Uyuduğumda rüyamda uyandığımda aklımda.Hepmi akla gelir o büyüleyici gözler?Hiç mi unutmaz insan bir kez gördüğü kişyi,unutmak istesede mi?Bu mu aşk...Yavaş yavaş seni sevdiğimi itiraf ettim kendime.Zaten kalbim çokdan kabullenmiş seni.Bu kadar mu ister bir yürek seni görmeyi korkmadan yorulmadan.
Seni görmek için yürüdüğüm yollar inan yormadı beni.O kadar heyecan veriyordu ki.Seni düşünmek bile yüzümde aptal bir buse, farkında olmadan gülüyorum hayata seni düşündükce.Seni gördüğüm o bir dakikalık zaman varya yetiyor bana bir hafta seni görmesem gözlerini düşünmek yetiyordu.Rengini bile bilmediğim gözler,güldüğünde umut veren gözlerin.Ah sana bakarken bir anlayabilseydin gözlerimle sana ne dediğimi bir duyabilseydin gözlerinin içine bakarak haykırırcasına,bas bas bağırarak 'seni seviyorum'dediğimi.
O ilk gülüşünü nasıl unuturum.Bu kadar mı güzel güler bir insan?Güldüğünde bu kadar mı güzel bakar o masmavi gözler.Belki saniyelikdi bu kadar mı etkileyebildin beni en derinden?Neydi beni sana tutuklu kılan ,beni sana mecbur eden neydi,sana baktığımda bana güven veren o sihirli büyü ney?
Ah mutluluk bu olmalı bir gülüşün bu kadar mutlumu eder bu deli gönlümü?Defalaca canlandırmak seni aklımda.Bıkmadan usanmadan,zavkle.Saatlerce seni düşünmek bu kadar mı mutlu eder beni.Bu kadar mı hayata bağlarmış meğer?
Benimle konuştuğun ilk gün...İlk defa kendimi bu kadar yakın hissetmiştim sana.İlk defa saniyelikde olsa dala bildim o masmavi gözlerine.Bir çocuk kadar sevinçliydim.Ah beklemek seni ne kadar zor bilirmisin?Sadece bir dakika için saatlerce beklemek.Zaman hiç geçmez,yürüdüğüm yollar bitmez.Ama yinede yorulmadım beklerken,kızmadım,pes etmedim.
Senin için neler yaptım bir bilsen.Belkide kendim içindi,senin için çarpan gönlüm içindi.Seni sevdiğim içindi.Bir anda bende atan bu kalp senin için atmaya başladı.Her sabah senin için uyandı senin için uyudu.Geceleri gündüzleri,gündüzleri geceleri kovaladı.Zaman geçsin diye senin için yanan ateşim sönsün diye olmadı.Hergün seni unutmaya çalıştıkca daha çok aklıma geldin.Bunlardan hiç haberin olmadı.Birinin devamlı seni düşündüğünü nerden bileceksin ki.Bazen kızdım kendime biri için bu kadar uğraşmak değer mi diye.Bak bu gece aklıma yine sen geldin.Saat iki uyku tutmadı.Seni de uykunun tutmadığı geceler oldumu?Düşündün mü hiç beni aktımı gözünden bir damlada olsa yaş benim için...Hala daha gelmiyeceğini bildiğim halde bekliyorum.Küçük bir umutla.Belki kendimi avutuyorum olsun bu bile mutlu edebiliyor beni.Sana kızamıyorum bile.En çok da bu tuhafıma gidiyor.kıyamıyorum sana.Düşlerimde bile incitmekden korkuyorum seni.
Bu kadar çabuk gitmek istiyeceğini bilmiyordum benden.Şuan aklım o kadar karışık ki.Ne düşündüğümü ne hissettiğimi bilmiyorum.Bildiğim tek şey seni özlediğim ve hala seni sevdiğim.Artık seni düşünmekden korkuyorum,asla vazgeçemeyeceğim için senden.Beni sana bağlayan kilitleyen öyle bir şey varki sende kimsede olmayan bitiremiyorum seni.Bitmesini de istemiyorum.Tamam belki hiç gelmeyeceksin bana olsun yinede bitme bende karşılıksızca sevmek bile güzelmiş.Ama acıtıyor sol yanım hep acıyor seni düşündükce.İlk defa acıdığını hissettim.Gerçekden acıyormuş.Seninde hiç acıdımı aklına ben gelince...
Hala daha anlam veremiyorum birini bu kadar çok seveceğime.Hastalık mı yoksa bu?Bende ki sen hastalığı.Bu hastalığın çaresi bile olmasa yinede bitme bende,benide bitirme ne olur sende...!