benimle yürür sesin

" dost sesine ihtiyacın olursa eğer..."

Sese,hele de dost sesine ihtiyacımız olmaz mı?

Boğuşurken yalnızlıkla bir başımıza , yoksunluğun pençesine düşmüşken,

Hayatı , insanları anlayamazken,anlamlar yitip gitmiş ve koca bir boşlukla kalakal-
mışken ;birbaşımıza ve diğerleri denilen çoğunluk için iyice anlaşılmaz olmuşken.

Ve hergün biraz daha sokuluyorken karanlığın kuytularına...

Dost bir ses,sıcak bir tını ,ışık olup yağar karanlığına. Bir nebze de olsa diner yal-
nızlığın sızısı.

Seni anlayan,anlamaya çalışan.Anlayamadığında aldırmayan. Omzu çok uzaklarda
olsa da ,sesi hep yanında yürüyen ,

Hayatın yoksulluğuna gülümseten düşler bulup getiren,kendi yalnızlığını senin yal-
nızlığına katık eden,yeri geldiğinde senin yerine dünya yükünü sırtlanan.

O sese , o sıcak tınıya ihtiyaç olmaz mı?

Hala atıyorsa bu yürek...!

Zamanın külleri içinde iki küçük avuç, iki kurban sunak taşında , yaşamın acımasız-
lığına adanmış,

İki sürgün / eğri büğrü sevdalara,

İki ses,

İki tını...