Bir çocuk ve aşk

Kaldırımda bir çocuk, koymuş ellerini yanaklarına hıçkıra hıçkıra ağlıyor. Nedenini öğrenmek istedim. Sordum bu damlalar niçin diye bak dedi sokağın sonuna giden sevgilime ağlıyorum dedi. Yıllar sonra beni böylece bırakıp gitmesine ağlıyorum. Ben o nu en zor günlerimde sevdim. Şimdi bitti diyip gitti. Her gün gözlerine doyasıya bakma için yürüdüm Bu bayır dolu yolları, gözlerim den yaşlar aksın diye değil. Hayaller kurdum onla doludizgin umut ettim bir gün bu sevgimiz sonsuzlaşır diye ama şimdi toprağın altına girdi. Çocuğun ellerinden tutup kaldırdım ayağa madem seviyorsun neden gitmesine izin veriyorsun dedim. Gözlerini silip, bana masumca benim için atmıyor artık o kalp dedi ve çocuk da gitti. Belki doğruydu onun için atmıyor o kalp kız çocuğu sevmeden öncede atmıyordu.
------------------------------------------------------------------------------------
AŞK, bazen buldum işte dediğin an kayıp gider ellerinde, çok seversin onun için ölürüm dersin Hatta ama o seni diri diri gömer toprağa. Yağmur yağmaz bir daha camına yağan gözyaşların olur beklerken gideni, aşk kimini mutlu eder kimi üzer buna hayatta diyebilirsin aslında ama bu da hayatın tozlu bir sayfasıdır kapanan, kapanmasını istemez kimse elbette, Her insan sevmiştir. Ömründe deli dolu ölesiye, o sevenlerden bazıları sevdikleriyle, kimi sevdiğinin hayalleriyle, kimiyse sevdiği için gözyaşları dökmekte şimdi. Aşkı bulduğun zaman elmastan bile daha kıymetlidir. Aşk hayatta en azından bir kez sadece bir kez hissedilmesi gereken en güzel duygudur. Aşk akıl ile değil gönül ile yaşanan bir duygudur. Umarım sende yaşarsın hayatta bu duygu en azından bir kez sadece bir kez