Bir İTÜ Klasiği...

26.01.2009 20:45

Bugün az önce ders notlarıma baktım.
Yüksek lisansımın ikinci yılı 4. döneminin başındayım yarın okula gidip harcımı yatıracağım ve son kalan dersime kayıt olacağım.

Baktığım derslerden Advanced CFD AA gelirken Tech. Mana. & Innovation dersim CB gelmişti. Tamamen bir hayal kırıklığı yaşadım. CFD den hak etmediğim bir notla geçerken diğer dersten de olumsuz manada hak etmediğim bir not almışım. Bir İTÜ klasiği...

Kendimi eskiden beri hayal edip koyduğum noktalar vardır. Güzel çalışma ortamında, çalışma arkadaşlarımla uyumlu mutlu ve işe yarar bir şekilde ortalamadan daha yüksek bir gelir. Bunun getirdiği, sessiz, sakin, temiz, huzurlu ve mutlu bir yaşam.

Bazen iş toplantılarına gitmek, o toplantılarda, balo ve ya etkinliklerde eşim ve arkadaşlarımla sohbet etmek. Güzel ve zeki eşime insanların hayran olması ve onunla süper anlaşmamıza şaşırmaları...

Kimsenin kuyusunu kazmadığım, kimsenin kuyumu kazmadığı bir ortam. Tabii bunlara ulaşmanın yanında kendimi bazen de deney düzenekleri ve kitapların içine dalmış onlarla her türlü bütünleşmiş ve bir şeyler ortaya çıkarıp faydalı olabilmek, yapılamayanı yapmak ve bu konuda insanlardan destek alıp o konuyu ilerletmek üzerine hayaller.

Bazı şeyleri başarmak için emek ve çalışma gerekiyor. Ben bu yaşıma kadar çok az çalıştım. Yoğun çalıştığım dönemler çok az, çok çalıştığım dönemler, gerçekten isteyerek çalıştığım dönemler çok az. Tıpkı kedi denen mahlûkat gibi dikkatim çok kolaylıkla dağılıyor. İsteklerimi yerine getirmede sinsiliği ve sabrı bazen gösterirken bazense sadece vurup kırıyorum ve istediğimi gerçekleştiremiyorum.

Yukarıda bahsettiğim hayaller için doğru düşünme, doğru karar alma, yön gösterilme, çok çalışma, azim, düzenli yaşam ve düzenli düşünme. Düzenli çalışma ve düzenli yol alma, irade, kontrol, disiplin kararlılık, kendine ve çevrene dürüstlük vb pek çok olgunun olmadığı bir dönem geçirdim ve hayatımda bugünkü noktaya geldim. Şu anda kurduğum hayallere yakın hissetmiyorum. Kurduğum hayallerin yolunda yol alıyormuş gibi hissetmiyorum. Hayallerime çok dolambaçlı, çok karmaşık bir yol çizmişim ve oldukça başım döndü. Pek çok konu ilgimi çekiyor ve pek çok konuya kafa yorarken neredeyse hiçbir konuda uzmanlaşmaya gitmiyorum. Bir konunun üstüne çok fazla eğilmek beni sıkıyor, yoruyor, bunaltıyor. İsteksizlik ve sabırsızlık durumu daha da kaşınmış ve mahvolmuş bir yaraya çeviriyor. Psikolojim çok zayıf, kararlarımı yargılıyorum. Çok çabuk kendimi haksız buluyor, kendimi çok fazla yanlış karar içinde buluyorum. Girdiğim yolda ilerlemeye ve o yolun tüm ayrıntılarını öğrenmeye ikna edemiyorum. Başkalarının hayatlarını yaşamak istemiyorum ancak başkalarının hayatını yaşıyormuşum gibi şimdilerde.

Sıkıntılıyım.