Bir varsın şimdi hiç yoksun

Bir aşkın denemesini yazmak geldi içimden. Gerçeğe , yaşanmışlığa dair. Nefretin , kinin olmadığı bir diyar yani aşkın denemesi. Yaşamda umudu kırasıya yaşamak , umudu yaşarken bir nebze bile olsun yaşamdan umudunu kesmemek. Umuttur aslında bir aşkın denemesi. Karanlık dünyalar açan bir güneşin veya bir ışığa hasret kalmışken yanında bir nefes hissetmek , gecelerin , karanlıkların onun gözlerinin ışıltısıyla aydınlanması. Bir aşk masalının , bir aşkın denemesidir belki de.


Bilirsin aslında her şeyide bilmezlikten gelirsin , seversen kaybedenin hep sen olacağını. Hep yeminler savuracaksın etrafa , ' Bir defa seversem iki olsun ' diyeceksin. Aradan nice zamanlar geçecek , nice yaşanmışlar olacak , nice kazandıklarımız ve nice kayıplarımız kayıplarınız olacak. Unuttum diyeceksiniz , onun adını sana sorduklarında hiç islifini bile bozmadan , ' Kimmiş o ben tanımıyorum.' diyeceksiniz amma içinizde onun bıraktığı közün hala canlı kaldığının farkındasınız , dışınıza belli etmeseniz bile hala işte içe eriyeceksiniz , yanacaksınız.


Bir aşkın denemesiymiş aslında yaşadıklarımız. Attığınız her bir adım bile onu size anlatan bir şarkı bir senfoni olacak. İleriki zamanlarda bir otobüs durağında karşılacaksınız belki de ikiniz ellerindende tutmuş birer ikişer tatlı şirin mi şirin çocuklar... İkiniz de birbirinize göz ucuyla bakıp içinizden geçireceksiniz bir yerden gözüm ısırıyorda nerden.
Tabi erkek bu konularda biraz cesur ve cesaretli olduğu için soracak. Biz sizle bir yerden tanışıyormuyuz ?' diye. Bayansa soru cevabını biliyor ama bilmiyormuş gibi davranarak , nerden tanışıyor olabiliriz ki ?' diyecek. Aradan bunca zamanın geçmiş olmasına rağmen hala içlerinde ki közün sıcaklığıyla anlayacaklar birbirlerini , gözlerine bakarak hatırlayacaklar birbirlerini , parklarda yan yana oturup , iki yabancı gibi birbirlerine baktıklarını.

Her şey yalanmış , bir aşkın denemesinde. Bir masal misali ;

Bir varsın , şimdi hiç yoksun...