Bitmeyen oyunlara dair...

Yorulmuş göz kapaklarımın ahengine uygun sesli sessiz akan güneşi seyrediyorum avuçlarımla..Ayalarım üşüyor..Göz kapaklarımın kıpraşmasıyla denize karşı çocuk oluyorum..en güzel oyunlarımdan birini oynuyorum..ve katı kurallar koyuyorum kurallara uymayan bir çocuk olmak için..
oyunda sevilmiş ama aslında sevilmemiş birini arıyorum baş rol için..nedense aklıma ilk sen geliyorsun..
gerçi hiç aklımdan çıktığın yok ya..işte öyle..sen zaten kuralları biliyosun..bilmesende farketmiyor zaten takmıyorsun kırmızı çizgileri..oynuyoruz..yorgun düşüyorum gözlerim yoruluyor..uyumak istiyorum ve aynı zamanda yaşamak..sen oyunu yaşamayı bilir misin..ya da yaşama mecburiyetini?
işte oyunlar böyledir sen buna yabancı değilsin ama oyunlarda bir yabancı olmayı deniyorsun yine kuralları hiç takmadan..olabilir kurallar çiğnenmek içindir ama kurallar oyunlar için olmazsa olmaz değilse..ve sonu yaklaşıyor ve yoklaşıyor oyun sen farkında değilsin belki..belkide bunun için susuyorsun..oyunun bitmesini istiyorsun..ve sonunda bitiyor..ve şimdii tekrardan bir oyun kurmak istiyorsun..ama bu oyun bir çocuk yüreğiyle değil..fakat bi çocuk hayalleriyle sevdaya dair bir çıkmaz...
Ben bu oyunda yokum..dedim ya göz kağaklarım yorulmuş ve ayalarım üşümüş bir haldeyim..hayallerimin çıkmazına ait bir zelzenişli hayata daha yaslanamam..Ben güneşi seyrederken
üşümek isteyen ve aynı zamanda denize bakarken içimi ısıtacak düşüncelerle haşır neşir olmak istiyorum..Bir günlük özlemlere özlemli yüreğimle yeni bir güne daha merhaba demek istiyorum seni takmaksızın..ben artık soğuk güneşli ve aynı zamanda sıcak denizli günlerle sevgiliyim..o yüzden
(oyunun da senin olsun..) güle güle güzelim..