Boşşş

Gene ıslatıyor yastığımı gözyaşlarım .. Nedenini sormuyorum kendime bu kez uzun oldu sensizlik.. Saatin tiktakları bile boğuyor artık .. Hava parçalı bulutlu tıpkı sen gibi biz gibi ben ve kalbim gibi .
Camdan dışarı bakarken bir yandanda çayımı yudumluyorum. Ama ne dışarda olanları algılayabiliyorum ne çayımdan tat alabiliyorum .Peki odamdaki sensizlik onlara ne demeliyim bilmiyorum. Belkide kilit vurmalıyım senli düşlerime. bir su misali akıp geçiyor zaman ne kadar engel olsamda olmuyor karanlık çööküyor üzerime efkarındayım. Ben hırçın bir denizde kıyaya yaklaşmaya çalışan , kürek çeken çaresiz bir denizci .. Okyanusun ortasında kalmış çaresiz bir sandalcı ..

Şimdi diyorum kendi kendime ;

Sen hani nerden bileceksin ne yaşadığımı
Nerden biLeceksin hislerimi
Nerden bileceksin herşeye neden yenildiğimi
Kimseye anlatamadığımdan yazıyorum

Ahh kalemim ! senden bile sakladığım çok şey var aslında ..