Bu Aşk Yakılabilir

Bu mevsimde bize gel ya da bu Pazar.
Çok özledim desem bana yakışmaz, bir bahane bulsam altından kalkamam ama gel işte; nedeni olmasın uğramanın, açıklama yapmak zorunda değilsin...sevdalara yakışmaz sorgu sual.
Say ki sevgiliymişiz say ki çok özlemişiz...
Ben utanırım sarılmalardan, güzel sözleri söyleyemem yüzüne karşı ama tabiri caizse seni çok seveceğim adamım...gitme kal! demek bana düşmez ya da otur yanıbaşımda şiirler oku...
Ne fark eder ki ne yaptığımızın 'varlığın yeter sevgili' sensin benim sızım...
Dermansız yara olsan ne yazar, sesini duyduğumda hazırola geçiyor bak yüreğim. Ben söylemeyi pek beceremem, şiirlerimden anla beni...
Korkarım seni çok seveceğim...
Ya bir gece yarısı yahut ölüme denk düştüğünde gitmen...
Gitme adamım!
Ayak izlerin tamamlasın huzurumu, içeriden kilitlensin kapılarımız, alnımız secdeye değer gibi değsin aşk'a, istersen hiç 'seni seviyorum' deme! Pasif sözcüklere yer olmasın lügatımızda...
Gözüme değerse gözün bu en iyi şey olur hatta...
Bu pazarda gel bize...
Yalnızlığıma ortak ol diye değil seninle olan kalabalığıma çocuk ol. Aşkım demek için belki çok erken, yada sen nasıl istersen öyle ol...
Diyor ki şair; 'ağlamak şüphesi gözleri karartabilir, ya da her kalp bir gün ölebilir...geceden geldim; yalnızım, sönüğüm, cesedim...bu şiir yakılabilir'
Şairim ol yahut birlikte ölelim...