Bu Yalnızlığı Kim Koydu Buraya

Bazen hayatı bir uçak yapıp pencereden atmak istiyorum. Birşey oluyor sonra birşey daha oluyor sonsuzluk yeniden başlıyor ve şehir planı geçiyor uzaklıklardan yaptığım evin tam ortasından. Merhaba sevgili beton! Betonlar yeryüzünün maskesi midir?




Ama bu kitabı okurken üstüne bir şey al.
Üşürsün.





Haa, bana gönderdiğin yalnızlıklara hiç dokunmadım. Pakette duruyor öylece, etiketi de hâlâ üstünde. Onları yatak odasına aldım, ben kanepede uyuyorum. Sabahları, adını verdiğim o ağaçtan düşerek uyanıyorum. Seni en son kaybettiğim rüyaya gidip gelirken şehir hiçini kullanıyorum. Ucuza mal oluyor.






Sen kendine döndüğünde ben de köyüme dönmüştüm. Hani köyler büyüyünce şehir olur demiş ya ozan, köyü yalnızlık sanmıştım ben bir keresinde. Sen başka yöne bakıyordun, görmemiştin bendeki o köylerin nasıl yakıldığını, sen var ya ne şanslısın!






Bi gece elektrikler kesilmişti hafızanın kayalığında. Hayal gücümün ayağı takılıp yuvarlanmıştı. Gülmüştün, lanet olası gülmek sana öyle çok yakışıyordu ki gözlerindeki parıltı benim siyasi görüşüm oluyordu hemen. Yanlışlıkla sevmiştin beni bi keresinde, saat geç olmuştu. Mutluluğun karikatürünü çizmiştin gövdeme elindeki bıçakla.




Bu yanlışlığı kim koydu buraya
diye barım barım bağırmıştın.





Bi keresinde de farkında olmadan çelişkilerimden öpmüştün. Hani sen yanağıma masumca yaklaşırken ben piçlik yapıp çevirivermiştim yüzümü de ağzımın kıyısına düş çadırları kurmuştun.





Sonra o düşler devlet tarafından kurşuna dizildi.
Sen NTV'de gölgesel izliyordun.







Oldukça uygun bir his bulup sekizden beşe kadar başkalarının yenilgileriyle vakit geçiriyorum şu aralar. Kalan birkaç düşünceyle kendime devam ediyorum. Dünyanın çöpü birikiyor belleğimde. Bir keresinde Veronica olup bilinçaltımdan çöp toplamıştın. Veronica ölmek istiyor, Veronica ölmeli mi? Bu konuyu bir daha açmasak, olur mu, ha?






Bak buna çok güleceksin; yine bir gün sana bende unuttuğun ölüm tehdidini getiriyordum. Kalpten kalbe geçerken yere düşürmüştüm, kırılmıştı. Sana söyleyemedim, kusura bakma artık, yenisini alırsın. Alırsın değil mi?






Sana demiştim üstüne bişey al diye, bak üşüdün. Ama gitmeliyim şimdi, gidişimi ser üstüne. Hayır, hayır gecenin kenarından kırılacağım bu kez, sakın polis ve ambulans çağırma.





Geç kalırsam yalnızlık merak eder.

18 Ocak 2014 2-3 dakika 6 denemesi var.
Beğenenler (3)
Yorumlar (5)
  • 12 yıl önce

    sen var ya sen çok şanslısın!

    siz var ya siz gerçekten çok şanslısınız..bu kadar güzel yazabildiğinize göre...ben müsaadenizle bir kaç paragrafı ç/alıyorum sizin isminizle...

  • 12 yıl önce

    Sevgili Filiz,birşeyi sen beğenmişsen ona olmuş gözüyle bakıyorum. Teşekkür ederim ilginden ve beğeninden dolayı.

    Sevgiyle...

  • 12 yıl önce

    Sağımız solumuz hep yalnızlık aslında. Ne kadar çok görünsek de, bazen binlerce kişinin içinde tek başınayızdır. Birileri bizi yalnız bıraksa da hiç bir zaman yalnız bırakmayan ve yalnızlık hissettirmeyen bir varlık da var ki kimi kastettiğim anlaşılmıştır sanırım...🤐

    Güzel bir deneme ve devamının da gelmesini diliyorum Metin kardeşten kutlarım yürekten...

  • 12 yıl önce

    Teşekkürler Ahmet Hocam...

    Saygılar...

  • 12 yıl önce

    tam bir gerçeklik tablosu çizilmiş

    başlık özellikle mükemmel bir seçim

    sözcükler arası geçiş ve anlatım defalarca okunma isteği yaratıyor

    kim kaldırabilirse artık bunca yalnızlığı çokça tebrik bırakalım yürekten 👑