Çağdışı Aşklarım

Entellektüel yaşanır olmuş artık aşklar... Mektupların hasret içeren kokusu, satır satır okunuşu bittikten sonra bir daha... Sevdiğimden yazma alırdım, kokusunu çekerdim içime, hayalini
kurardım, ümitlenirdim insani bedenime ait tüm hisleri en tepesinde, zirvesinde yaşardım. Uzun uzadıya yazılan mektuplarda dizelerin arasına Dörtlükler sığdırır, duygularımızı ayrıca anlatır, yine bir zevk travması yaşar/yaşatırdık. Gizli gizli buluşmalarımız olurdu eskiden, yakalanmamak için karanlığa
sığınırdık. Her jenerasyon yenilikleriyle beraber gelir, eskilerde raflarına kalkar.. Adet bu ya " eskilere yol yenilere yer " . Ahh zaman! Bu sefer akmasan olmaz mıydı ?

Şimdilerde aşkı ifade edemeyecek yürekler var ortada, yürek demeye bin şahit ... Evet.. Aşka teknoloji karıştı ahali.. Okumayan,bilmeyen kalmasın. Hani bir laf var eskilere ait " ...... çıktı mertlik bozuldu" evet boşluğu dolduralım,

"Teknoloji çıktı mertlik bozuldu."

Her devirde,dönemde söylenir çağa ayak uydurmak doğrudur aslında bu cümle. Ancak Aşkın çağ
atlamış hali çok duygusuz, hissiz çok yüreksiz be gönül yoldaşım. İnsanı isyan ettirecek boyutlara ulaşacak derecede Aşk kılık değiştirir oldu. Sevgi sözcükleri gözlere bakarak değil bilgisayar ekranında küçücük alanlara sığdırılmış fotoğraf karelerine bakarak söyleniyor, nasıl bir histir/hissediştir bu ?

Dokunmanın, sarılmanın, sevmenin yerini alabilecek daha iyi birşey mi keşfettik biz insanoğlu olarak ? Yoksa yüreğimin isyanlarına sebep olan kalbimin çağdışı eylemlerimi ?
Bilinmez...

Ben aşkını okul sıralarına, tozlu tebeşirle kara tahtaya, mürekkepli ellerimle şiir defterime yazmayı seven,bundan haz alan bir jenerasyonun yüreğiyim. Çağdışıyım ve bununla mutluyum

Aşk için evresini tamamlamamış bir duygu treni olarak, ağır ağır ilerlemeye devam ediyorum, isyanlarım yine sol cebimde... isyanıma yakışır birde söz söyleyeyim benim gibi düşünenler
adına; " Bana aşkı yaşatanın bir ömür kölesi olurum".