Çaresiz Çare Aranıyor

Oturdum seni yazıyorum. Kalbimi açık unutmuşum, cereyanda kalmış, üşütmüşüm... Bazen gök gürlüyor kalbimde, korkuyorum kendi şimşeğimden. Bazen güneş açıyor, o vakit, 'İşte, o yeniden geldi' diyorum. İki odalı kalbime destursuz girdin mi hemen?



Sahi, kaç ay senli doğdu sabah güneşimde? Kaç sensizlik otobüse atlayıp ilk durakta inip varmak için çabaladı bana? Oturdum, seni düşünüyorum. Seni düşünmek istemesem de seni düşünüyorum. Sanki ben ayakkabı, sen boyam... Seninle boyamasam kendimi; kalbimi, rengim kaçıyor, saatlerin tik tak'ları susuyor. Sahi, kaç cennet gülüşlü sevmelerinle uğradın bana? Gülüşünün cennetinde cehennem unutulur muydu? Günahlara batıp çıksam da, gülüşünün olduğu yerde cennete varırdı yolum.
Oturdum, seni seviyorum. Sevecek başka birini bulamaz mıydı deli kalbim? Aradı, taradı, kimsenin senden başka kimsenin, senin gibi gülemediğini anladı. Bir gülüşe kurban gitmişti iki odalı kalbim. Kiraya versem kimse oturmazdı, beş parasız bir sevmekle kimse de alamazdı onu benden. Gülüşünle geldin, senden önce gülüşün geldi; kalbimin tapusunu devrettim hemen.
Susma sevgilim. Evet, otur; sen de beni düşün, sen de beni yaz, sen de beni sev. Kalbimi çalan sen seveceksin tabi ki de, deli gibi hem de...
Kaç şekerli seviyorsun beni, kaç nevresimli düşünüyorsun, kaç yasaklı hanene ekliyorsun? Hangi şarkılarında sevişlerim ömürlük türkün oluyor? Ben sende kendimi gördüm. Ruhumun boy aynasıydın. Boyum kısa olabilir, ruhum seninle uzamıştı. Yeryüzünden gökyüzüne değerdi başım. O derece uzun bir ruhum vardı seninleyken. Sensizlik kaç darbe indirir aşkımıza?



Çaresizlik kaç çığlık atar, ödü kopar mı şarkıların? Sen benim sevgi dolu ibadetimsin. Dualarımda yer verdim sana, bedduama az şekerli intikam attım; tövbelerimde iman dolu aşk özrüm oldun. Sen benim sevgi dolu ibadetimsin. İmanlı bir âşık oldum.



Üç kere sus beni, dördüncüsüne tahammülüm olmaz. Sesinden sevime öpücükler isterim konan... Öpücük dolu seviler nehrinde ikimize yer ayıralım hemen. Bana elli numaralı nefretinden sundun.
Hâlbuki kırk dokuzunda da aynı nefrette yer bulmuştum. Sana milyon kere aşkımı sundum.



Hepsinde de sen hercai kelebek gibi uçuyordun. Dur! Bir kere göreyim seni, bir ikincisi olursa çaldığın kalbimi denize atarsın. Yosunlara arkadaş olur, yosun gözlerimin hasretini çeker kalbim; yokluğa karışırım.
Ama sevgilim, bu kadar cefanın halı saha maçı yapmasına ne gerek vardı? Yalnızlık olmuş bir top, ben kaleci; yiyorum senden bir bir golleri. Hainsin.
Sustum, seni yazıyor kalbim. Ya da kalbini... Senin olanı almaya çalışmak hırsızlığa girer mi?



Param var elbet kalbimi geri almak için; itiraf etmeliyim ki, o sende daha güzel duruyor. Bir uçurtma süzülüyor sanki, kanatlarımda sevda nöbetlerim, gecenin 3'ü, sensizliğin 10'u, yalnızlığın 100'ü, aşkımın sonsuzluğu... Sana çıplak kalıyorum duygularımla. Başka birine 'Seni Seviyorum' demedim ki ben. Hissedilen söylenirdi zaten. 'Seni Seviyorum...'



Sevgilim... Oturdum, seni bekliyorum. O güzel gözlerin bana gülse keşke. Keşkelerimde boğmasam bizi. Yüzmeyi öğretirim elbet kadere... Haydi, öyle güzel, yine güzel, hep güzel sevmeye devam edelim. Kanadımdan aşk yağmurları yağsın, bulutlar şaşırsın. Kalbin, kalbimiz olsun mu yeniden?
Oturdum, sana düşüyorum. Uçurum sevmeler cennetinde bir kez daha buluştuk işte şimdi.



Seni Seviyorum... Söyle sen de şimdi...
'Bizi Seviyorum'



Otur yamacıma, yamaç paraşütündeki tehlikeyi sezen paraşütçü mutsuzluk da el sallasın bize.



Gitsin, isterse atlasın paraşütünden. Umurumda mı? Umurum seni kabul etti, senden başka her şey yalnızca bir şey...
Her şeyimde buluşalım yeniden sevgilim, elin, elim olsun mu? Öperim gözlerinden, öperim ellerinden, öperim aşkımın gülüşünün cennetinden... Öperim sevgilim yalancı aşk oyunumuzun son perdesinden...