Daha Ben Düşmemişken Aklına

Tutmak sabahın bir yerinden senin için
iştahlı midemin doldurulamayışı gibi, izlemeli duygu açlığım
seni beklemeliyim hep durağın en uç köşesinde, geçersin diye gülümseyerek
onlarca takıntının altında ezilerekte olsa bakmalıyım manalı bir şekilde gözlerine..

Bütün sebepleri harcamalıyım, en dip sözleri hakedecekmiş gibi sarılmalıyım bedenine
istemeksiz istemkarlığımın bam teline şu sözleri söylemelisin "yapma hazır değilim"
istemelisin oysa adım adım değil koşa koşa girmelisin kollarıma.. o kadar sert sıkmalısın ki
sözler aciz kalmalı kan akışım durunca... düşünemeyebilmeliyim, sana bir o kadar
hazırım diyebilmelisin kollarınla...Hazırım sev beni demenin cesaretini akıtmalıyım içine!

Düşüncelerini biliyorum, hislerini tadıyorum, kolların anlatıyor ve gözlerin ezberletiyor zaten,
sus hiç bir şey söyleme sakın, sım sıkı sarıl yeter! Zaman kaybetme kurumuş sözlerle,
belki beklemeli neyin olacağını, bilmeden düm düz görmeliyim bütün yollarını
sen daha çıkmamışken evden daha yürümemişken sokakları ve geçmemişken daha mahalle bakklını.

Ben çoktan sarıldım sana! Sen daha almamışken çantanı taramamışken saçlarını gözlerine düşen,
perçemlerini çoktan kaldırdım rahat görebil diye gözlerimi.

Tükenmemişken şöminedeki aşkın harı ve sen daha düşünmemişken beni
almamışken eline kapının kolunu, çoktan çıkarttım ben seni oradan...
Birazdan adım atacaksın eşikten unutacaksın anahtarı ve geri döneceksin.

Ayakkabıların vuracak sonra topuklarına ve ilk günaydınını başka birine söyleyeceksin..
Arkanda bıraktığın kapıyı geçerken bir kapıyı daha aşarken yani daha ben düşmemişken aklına,
ne kadar uykusuz olduğunu düşünürken yani ben çoktan buluştum seninle ve ellerimle ısıttım yanaklarını.

Evet benim o sen daha hiç bir şeyi düşünememişken daha bitmemişken rutin hallerin,
ben seni eve bıraktım bile aşkım! Şu an bir melek gibi uyuyorsun, uyumalısın düşlerinde.
Ben seni çoktan kaldırdım, kollarıma bile aldım aklına daha düşmemişken ben...