Değmez
Bu deneme, 04.12.2021 tarihinde
günün yazısı seçilmiştir.
Kalbimin bir dolu şirinliğinde aşk köylüsüne rastladım. Nasırlı kalbinin işçi özgüvenine bir yolluk da kalbimden ona ben hazırladım. Giyindim, kuşandım; saçımı doladım mutluluğa... Cep harçlığını hayatın, ben karşıladım.
Sonra bir baktım, hercai kelebeğin bendeki süresi sona ermiş. Onu aşkla hep ve artık uçurur muyum?
Sevmedim, "Ayrılığın kodesten çıkmış kalpte hüküm süren hâli bu" dediler; alındım. Sevebilir mi insan bir daha ve hep vefasızı?
Kalbimin bir dolu şirincesinde ekmek bandım; yoktun aşkta. Hani aynı sofrada tok sevecektik? Hercainin kalbi taştan...
Bir yokluk da kalemden ben bastım, başka... Giderken kapattım ışıkları; karanlık mı seviyor mutluluk tabiatı? Değmeze harcamamalı doğal gazı, elektriği, aşkı...
İnsan ayran gönüllü değilse eğer hayatında gerçekten sevdiği, aşk anlamında bir kişi oluyor. Kavuşmak ya da kavuşmamak bu çok önemli ise de kavuşamasa bile o bir kişi son nefesini verinceye kadar akıldan çıkmıyor. Gelmeyeceğini bile bile birini yine de beklemek, işte aşk bu... Daha uzun yazılarını da okumuştuk Dilara Hanımın olsun bu da az ve öz olsa da yine de güzel bir yazı. Kutlarım yürekten...
Imge denizinde yüzmek gibi, kaleminizin ustalığı eksik olmasın. Kutlarım kaleminizi