Düş Bu!

Her istediğimiz olsaydı, gerçekleşseydi her şey aniden ve mutsuzluk bilinmeseydi hiç...
Gece kâbusları çökmeseydi üstümüze, yıldızlar bu kadar uzak olmasaydı yeryüzüne...
Güneş bütün sarışınlığı ile sarsaydı bedenimizi ve sararan yapraklar düşmeseydi dallarından yüreğimizde ki sonbaharlara... Şarkılar bu kadar sızlatmasaydı içimizi ve gözler görmeseydi istemediklerini...
Kimse, ama hiç kimse uzaklarda aramasaydı sevdiğini. Sevdiklerimiz hep yanımızda olsaydı ve dokunmak istediğimiz her an biz söylemeden anlasaydılar bizi, uzatsaydılar ellerini sıcak sıcak, baksaydılar gülümseyen gözleriyle, ısıtsaydılar bedenimizi...
Yalnızlık kara bir sis gibi çökmeseydi yüreklerimize, keskin bıçak sırtlarında yürümeseydik hiçbirimiz. Bakışlarımız acı yüklü olmasaydı, gerçekleşseydi dileklerimiz...
Bestelenen her şarkı da ayrı bir aşkın nağmeleri olsaydı, en güzel aşkları anlatsaydı melodiler...
Ruhlarımız bunalmayı bilmeseydi, açılsaydı her bahar rengârenk çiçekler... buram buram sevgi koksaydı bahçeler...
Fırtınalar kopmasaydı, içimizdeki deli rüzgârlar dinseydi, utanmayı bilseydi kar taneleri üşütmeseydi çıplak yürekleri... Çıldırmışlığı tanımasaydı vedalar, nefret dalgalarında boğulmasaydı sevgi denizin de kulaç atanlar...
Sevgide buluşsaydı ruhlar...
Savaşlar ölüm kokmasaydı, barışlara kucak açsaydı tüm dünyalılar...
Sevgide buluşsaydı her kes...
Bir taş bir kelebeğe sevdalansaydı...
Saklasaydı yüreğinde bir günlük ömrü olan kelebeği... yüreğine başka sevgileri dokundurmasaydı kendi ölümüne dek...
Sevgisizliği bilmeseydi yürekler.
Düşlerden gülümseyerek uyanılsaydı...
Düş bu!
Olmayacakları, olamayacakları görmek istemek bu yalancı düşlerde!
Düş bu!
Sevgiyi dilinden düşürmeyen, sevmeyi bilmeyenden, sevgiyi öğrenmesini boşuna öğretmeye çalışmak bu!
Düş bu!
Adı üstün de bir düş bu!

Düşlerinizin gerçek olması dileklerimle...

Esenlikle ve sevgiyle...Melekler öpsün yüreğinizden...

İZMİR KARŞIYAKA