Düşünmenin Yarısı Senin Dilindeki Fayda

Mantıktan koptuğunuz an şuur kaybolur, münasebet kuramayınca sosyal ikiliğe düşeriz. Aynaya bakmaktan bile korkarız dış dünya başımıza çöreklenmesin diye. Her sorunun farklı bir tarifi vardır, evvel zamanlarda insan, içindeki tesirlerden hata payı çıkarmasını bildiği halde bunu fark edemiyordu, soyutluk avcılığına girişip teker teker öldürüyordu damgası basılmamış yenilikleri.

Böylece dünyada rehberlik kavramı konuşulur oldu, herkes kendisinin rehberidir aynı zamanda , bu tür söylemler geniş yankı buldu sıcak ortamlarda. Hükmü verilmemiş nağmelerde padişah fermanı gibi çıkarılmış,destekleyici bir topluluğa da ihtiyaç duyulacaktı zamanı geldiğinde.

Kendimizden kopuk bir sahtelikte sadece vicdan körlüğü ses çıkaramazdı, çaresiz sanal gerçeklere sığınıp arkadaş bildiği insanlarla basit
konular üzerine kafa yorarken böyle şeylere vakit ayıramazdı modern insan, farklı bir boyuta sığdırılmış zevklerin bahtiyarlığında felakete doğru koşan bir maratoncudan farkı yoktu bu haliyle insanın.

Kıvılcımlar çıkarırken gözlemlediklerimiz göreceli şeylerdir, birbirini tutmayan anlayışları ortak bir paydada birleştirmek bir sihirbazlık olsa gerek. Gerçekliğe yaklaştığımızda gülüşmeler de artmaz, aralarında ne tür bir ilişki olduğu belirlenemez. İsteklerimiz sonsuzluğa doğru bir adım daha yaklaşırken, farklı ölçütlere göre sezgilerin dışsallığı farklı formlarda görülebilir.