Gece Hüzün Yalnızlık

Gece, hüzün ve yalnızlık. İnsanı geliştiren gecedir. Düşünmek, okumak yada susmak için en güzel zamandır.

Yıllar su gibi akıp giderken gece uzar bitmez. Kimine özlem, kimine vuslat, kimine dünya kaygısı. Bilgelerin gecesi kendilerine ayrılan kutsal zamanlardır. Bilmek kendini tanımakla başlar. Yanımak için uzun uzun düşünmeye zaman ayırmak gerek. Moden zamanlar geceyi su gibi geçirmeyi getirdi. Okumak yerine seyretmek, bilgiyi üretmek yerine saymak, konuşmak yerine laklak. yada dinlence olmayan eğlenceler.

Çocukluğumda gecelerin bereketini bilirdim. Ne güzel geçerdi zaman. Ninemin hikayeleri. Ailenin sohbetleri. Yada biri kitap okur, diğerleri dinlerdi. Radyo vardı. Göz meşgul etmeyen, müziğiyle alıp götüren, öyküleriyle herkese farklı senaryolar, hatıralar, yaratıcılık esinleyen. Sonra uyumadan önce gökyüzü girerdi sahneye. Yıldızlar, yere daha yakın gözüken ay. Kimi zaman kara bulutlar, çakan şimşekler, uzaklara düşen yıldırmlar. Yağan yağmur, düşen kar. Tutan çiğ taneleri ve doğal atmosfer.

Bir de hayaller vardı. Geleceğe uzanan. Ya da vuslata giden düşler. Görülen kabuslar, tadı damakta kalan güzelliklerle rüyalar...

Geceler vardı gündüzü unutturan. Yorgunluğu atan. Derslerle zorlaşan, kitaplarla zenginleşen geceler. Dikkati dağıtmayan geceler.
Biz mi çocuktuk, geceler mi güzeldi. Yoksa hayat mı ezdi bizi. Hayallerimiz kalmadı. Umudumuz mu tükendi. Yoksa zaman mı değişti. Bizmi değiştik. Her şey hormonlu, geceler de artık.

Geceyi anlamlandıran hayatı anlamlandırır. Vicdan gece konuşur durur. Susturmak için kaçarız oyalanmaca ekranlara. Şiir gibi damlar gece ruhumuza biz lafları kombinasyonla şiirleştirme uğruna uğraşırız. Öldürürüz şiiri. Kopyala yapıştır toparlarız bilgiyi. Arıtmadan, damıtmadan yığarız çöp gibi.

Bilgi insanlaştırmaz bizi. yığın yığın bankalar kurarız mutsuz eder. Oysa bilge insanlar Mevlana olur geceleri. Düşünür, olgunlaşır. umman olur. yunus'un dilinde arınır. Sadeleşir. İnsan olur canlanır. Gece hece hece iner kelimeler. Gündüz rüzgar gibi geçeip gider.

Geceyi anlamlandırmak için bir gece ayıralım bir sonraki gecelerde ne yapabiliriz diye. O zaman geceler aydınlanır. Ruhumuz gibi.