Gecenin Yalnızlığı

Yalnızlık gece ayazında sabaha kadar beklemek gibidir.
Isınmak için güneşin doğmasını beklersin ama o güneş hiç bir zaman doğmaz.
Yalnızlık bulamadığın sevgiyi başka yerlerde aramak gibidir. Ne yaparsan yap onu bulamayacağını bilirsin.
Yine de devam edersin aramaya, vazgeçmezsin.
Onun boşluğunu hep başka şeylerle doldurmaya çalışırsın.
Eski bir sandalyenin gıcırdaması gibidir, sessiz sedasız.
Gecedeki yalnızlık nasıl olur bilir misiniz?
Hayır, benim tattığım kadar yaşayamazsın.
Aynı havayı soluyup da bir türlü yan yana gelememek gibidir.
Aldığın her nefeste onun kokusunu duymayı istersin, ama yapamazsın.
Aldığın her nefes ciğerine dolmaya başlar.
İşte ben gecenin karanlığında, kuduz bir köpek kadar yalnızım!