Gerçek Okumalar

Bir yol gibi yürüdükçe, anıları ardında bırakmayı öğretti HAYAT..Gazellere aldırmadan, hışırtısız geçmeyi kırık kalplerden..İncitmemek için sevdiklerimizi, yenilmeyi öğretti..

Tekrar eden sorularla çıktı bazen de "hayat bilgisi" dersi gibi..Anlamayanları derste bıraktı öyle ki..Anlamak için bir ömrü feda ettik biz de..

Kapılarla çıktı karşımıza hayat bazen de..Kimisi açıldı, kimisi kapandı..Her açılana gülümsedik..Adına kısmet, nasip dedik..Ama kapanan kapılardan hiç haz etmedik..Uğursuzluk dedik ismine.Şans vermedik, biraz bekleyip de..

Bilemezdik elbette niye kapandı kapılar.Anlayamazdık inceden, niye kaçıp gitti dostlar?..Kaçırdıklarımıza kederlendik sonra.Kaybettiklerimiz kazandıklarımızdı belki de..Ve belki kayıplarla gelendi bahar..Fosilleşmiş acılarda saklıydı hayat..Oysa biz sadece yerindik..Beklemeyi bilmedik işte..Sabretmeyi telkin edemedik, sabır yoksunu yüreklerimize..

Hayat yaşayamadıklarımızla geldi en çok da..Ağ gibi ördü ukdeler, buz kesilmiş ruhlarımızı..Yol vermedi yeni telaşlara..Kaçışlar elvermedi yeni başlangıçlara..bir köşe başında yorulduk..

Ne kaçmak, ne kovalamak değilmiş hayat anladık biz de..Aramakmış sadece "gerçeği".Bazen de bulmuş gibi..Kanıksamakmış hayat var olanı...Çoğaltmakmış mutlulukları ..anladık şimdi...

Hırslar terketmek istemese de bizi, aciz olduğumuzu öğretti "hayat" tutamadıklarımızda..Gururumuz geçit vermese de güzel dostluklara, yokuşlara aldırmadan koşmayı öğretti ..

Dik inişler kadar dik yokuşlar da vardı.. hep inişler ve çıkışlardan ibaret değildi hayat..Elbette dümdüz yürüyeceğimiz yollar da vardı..Ama öğrendiklerimiz azık, yediklerimiz kazık sayılmazdı henüz, yeterince..

Okumayı bilene her şey bir mesaj taşır aslında, yüreğinde..Gülümsemeyi becerene, her acı tebessüm eder usulca..Ve sevmeyi bilene (hayat.. "daima hayat verir" ) kanımca...