Gri

Gri düşün, siyaha bulaşmamış, diğer renklerle hiç tanışmamış bir gri. Bazılarının da dünyaları bu renkte, öyle değil mi? Yanına bir seni, bir de beni koy. Gri, sen ve ben... Saflık yarışına girdiğimiz, nicedir unuttuğumuz gülmelerimiz nerede? En son ne zaman içten bir kahkahanın vaktini hoşnut etmesine izin verdin?

Gri düşün, sana sarılmadan önce bana sarılmış, kulağıma seni sevdiğini fısıldamış bir gri. Aklımı renklerle bozdum. Gökyüzünde masmavi gökyüzünü unutturan bir griliğin olduğunu düşün.
Ağlamaya hazırdır o gökyüzü, mevsim kışa dönmüştür. Kış artık yaza 'Kış kış' demiştir. Bir seni bir de beni düşün, öyle güzel, öyle içten, öyle sıcak...

Düşünemezsin. Düşünürsen, düşünmesi gereken o beynin zarar görür. Bu beyin sadece sana 'Bey' olduğunu kanıtlamak için bahşedilmiş. Sen bir beysin azizim, sen bir beysin! Kimin beyisin? Aslında beyinsizsin. Hakaret davanı göz kırparak aç bana, bütün gülümsemelerimi verip, borçlarımı ödeyeyim sana. Gri düşün, gri... Öyle de güzel ki!

O gri, derin gözlerimin rakibi olsun. Gri düşün, hayallerinde sana renklerin hepsini unutturan bir gri olsun. Adını bile unuttum, neydin ki sen?
Gri'nin yanında bahtımın açıklığını gösteren toz pembe olsun. Al grini, yürü bakalım şimdi!
Tıpış tıpış git, gelme sakın. Sakın gelme! Toz pembemle döverim grini, yenilirsin. Yoo, hayır, sakın gelme.
Bir sen kaldı, bir ben... Biz yoktu ki, inanmazsan griye sor, o şahit işte...