Hayal_i Aşk

Gözlerinin beni gördüğü an, iki alev beklemiştim. Oysa varlığımdan medetsiz iki narin kovuk gördüm. O an fark ettiğim alevler onun değil benim nacizane gözlerimdeymiş. Başlarda bu alevlerden haz alırken zamanla vicuduma yayılıp, bedenimi yok ettiğini geç fark ettim. Ardında yanmış-kül olmuş bir ömür, manası tükenmiş vücut, tabiki bende öylece kaldım. Sağa döndüm. Sola döndüm. Sonrada geriye gitmeye başladım. Gel gör ki felek bir türlü önüme baktırmadı. (Yaşadığım, ömürde bir nebzeydi yok oldu=Öylece kaldım ben, hayır sözünle orada=Bir gün geldi kendimi bulmak istedim=Ve baktım ki hala oradayım ben) diyorumya dörtlüğümde. Ne zaman şöyle bir kendime gelmek istesem. Önce senin haberin olmadan çaldığın kalbim uzaklardan nida ediyor. 'Heyy deli çocuk!' diyor. 'Ben burada esirken mi gidiyorsun?' O zaman sessizce oturuyorum yerime.