Hayat

Hayat hakkını verebiliyor muyum senin? bak bugün de alnında kuruttum yaşlarını...benim için döktüğün gözyaşlarını...

Terin hayata doğamadan ölüme kavuştu bugün de...emeklerin yemek olamadan kaydı ellerimden...oysa ne çok şey verdin bana...ne çok şey kattın hayatıma...

Hayat!...vicdan sızımsın her gün...her şey gibi yarımsın sen de...hayat bulamadan anılarım, karıştı yine dünlere...bazen rüzgar gibi hızlı, bazen de kaplumbağa gibi hımbılsın...ne hakların geçti bana...hep almadan verensin...

Layık olmasak verilmezdi hayat elbet..ama ey hayat, ya hakkını yersek?..nice canlar hayat bulurken senle, biz yokluğa karışırsak?...

Hayat!..
Gözlerimden öptün her aşkta...yüreğime doldun, her imkansızlıkta...kabardım ve coştum hayat veren ırmağında...nefes oldun, kimsesiz zamanlarda...
varlık oldun, dost oldun sıcaklığınla...haklar ödenmez sana...