Hayat

insanları anlamak o kadar zor ki
ne için yaşarlar yada yaşadığını sanırlar
değersiz bir kaç eşya için mi
bu kadar basit mi insanın doğası prestij içinmi yoksa
bu kadar acımasız mı dünya
bir insana neden saygı duyulur
son model arabası var diye mi yoksa insan olduğu için mi
bu kadar kör mü olduk biz yoksa çaresizlik mi bu
o kadar değerli şeylerin kıymeti bilinmez ken
bu boş adamları değerli yapan ne
bazen keşke hep çocuk kalabilseydim diye düşünüyorum
bu düzene uyum sağlamak yerine kendi kalelerimi inşaa ediyorum
ve hiç kimse yanımda olmasın istemiyorum bir ben yeteriz mutlu olmaya
bir sonbahar yaprağı yeter sörf yapmaya
bir tat bir koku yeter mutlu olmaya
ben yeterim hayat merak etme adam gibi yaşatmaya
huzur sende telaş yapma artık doğuşun ölümsüz olacak
kederlerim son damlasına kadar ölümü tadacak
ve ben kendi şarkımı söylerken
gülümsüyor olacağım ........ :)