Hoşçakal

Sanki buradasın kokun dokunusların nefesin bana bakısın burada .
Buda benim caresizlıgım işte.Buda benim sensizliğim.Şimdi bile bile kendimi sensizliğe kilitliyorum.sidi bile
bile ömrümü sensizligi işliyorum.Gözlerimde hayalinle
satırlarımda seni unutmayı diliyorum yaradandan.Dısarıdaki yagmur bile köruk oluyor içimdeki yangına.
Cunku artık herseyım sende kaldı.Hayallerim,cocuklugum,sefkatım,
dimdik hayata bas kaldırısım,sende kaldı.Sesim sende kaldı sankı,bakıslarımın sıcaklıgı,ısıgı
ellerimin yumusaklıgı sende kaldı.Simdi donup arkama her baktıgımda ellerini bana uzatan cocuk guluslu adamı goruyorum.
Ne zaman baksam gecmıse dön diyen sesini duyuyorum.
Ama hoscakal dedim sana yüregim kan aglayarak,içimdeki cocuguma sızlanarak bıraktım
ellerini.Kapıdan girisini,aniden susuşunu,saatlerce uyuyuşunu hatıralarımıza emanet edip hoscakal dedim sana bebek kalpli can dedigim adama.Ama hic gecmeyen bu sevda halim ne olacak ,bitmeyen durmadan yanan askın atesi sönmeyecek mi
gitgide tükenen ben ve sen nasıl tekrar dogacagız .Tekrar tekrar hoscakal dedıgım tek sevgılım son kez hoscakal....