Hoşgeldin Oğlum

Eve geldiğimiz ilk gece hepimiz o kadar heyecanlıydık ki neredeyse hiç uyumadık bütün bir gece. İnanılmaz ve tarif edilemez duygularla dolu bir geceydi, özellikle benim için.Sürekli gözümün önüne geliyordu seninle karşılaşacağım, karşılaştığım ve ilk kucağıma aldığım anlar.. İlk dakikalar..Bir film şeridi gibi..Sahne şöyle başlıyordu; Doktorumuz narkozu az verince asansörde açmıştım gözlerimi. Ama hiçbir şey net değil.Sedyede odaya çıkarıyorlar beni.Hasta bakıcı, hemşire ve baban var yanımda. Aslında hiç birini görmüyorum sadece hissediyorum..Sesler geliyor kulağıma derinden derinden..Baban sürekli bana sesleniyor 'Nur aç gözlerini ' Ben; sürekli ağladığımı hissediyorum..ve söylediğim tek bir cümle var; 'Göremiyorum..' O an tek düşündüğüm sensin..başka hiçbir şey önemli değil..

Acaba yaşıyor muyum? Yoksa bu duyduğum sesler..!! 'Öbür alemdeyim de bana mı öyle geliyor?' Allah'ım.! bebeğim.. bebeğimi görebilecek miyim? Odaya girdiğimizi, beni yatağa yatırdıklarını hayal meyal de olsa şimdi gibi hatırlıyorum..Hala ağlıyorum.. Bebeğim bebeğim.. Tekrar babanın sesiyle ve şu sözleriyle gözlerimi açıyorum, bana; 'Nur uyan, bebeğimiz seni istiyor' diyor.. Allah'ım yaşıyorum,inanamıyorum.Gözlerimi açtım ve seni gördüm, seni kucağıma verdiler.. Göz göze geldik.İnanılır gibi değil..Böyle bir mutluluk..Tarifi yok..

Hoş geldin bir tanem, benim tatlı mis kokulu bebeğim Mert oğlum hoş geldin..
Sana günlerce isim aramıştım, düşünmüştüm adını ne koymalıydım? İnsanlar isimleriyle yaşarmış oğlum..Verilen isimlerin insanların hayatında her zaman önemli olduğunu düşünüyordum ve istedim ki adınla yaşa oğlum.

Seninle ilk karşılaştığımız ve göz göze geldiğimiz ana kadar hala bir isim yakıştıramamıştım sana. O an bu gün gibi aklımda tatlı oğlum..

Sana baktım, gözlerimden hala yaşlar geliyordu.. Mutluluk, neden bilmem biraz da hüzün vardı sanki sana bakarken gözlerimde. Ama bu hüzün mutluluğun, başarının son noktasıydı. Beraber verdik bu mücadeleyi, hayat mücadelesini.Beraber başardık oğlum..

Sonra sana baktım gözlerimi senden ayıramadım. Allah'ım bu nasıl bir duygu böyle anlayamadım.."Tatlı oğlum,mis kokulu oğlum Mert oğlum dedim sana.Adın Mert olsun adın gibi Mert ol oğlum inşallah."Adını işte böyle bir anda aynen bu cümlelerle koydum.
Evet oğlum yanımdasın,yanındayım artık güvendesin..Annenin sevgi dolu şefkatli bağrındasın.Sen benim en güzel parçamsın..ve Allah'ın kadınlara verdiği en güzel armağansın..

Sen karnımdayken seni öylesine merak ediyordum ki hep seni düşünüyordum..ve öylesine özlüyordum.. Geleceğin,hayatıma gireceğin günü sabırsızlıkla bekliyordum..Seni gördüm, sana bakmaya seni koklamaya doyamadım..Hasretim mutlu sona ermişti..Çok mutluydum..
Hayatımın en mutlu ve en özel gecesi,en karmaşık duyguları içi içe yaşadığım hayatımın tek ve ilk gecesi. Sen doğdun...

Ve sen doğmuştun artık ve yanımızdaydın. İnanamıyordum sen yatağımın yanında senin için günler öncesinden hazırladığım beşiğinde uyuyordun ve öylesine huzurlu görünüyordun ki. Seni her kollarıma alışımda bir o kadar huzur doluyor du içim.Hele kokun, dünyadaki hiçbir koku böylesine güzel böylesine huzur verici olamaz. Odamız ve her yer senin kokunla doldu..Başka hiçbir koku bundan daha güzel değil oğlum..Kokunu içime çektikçe koklayasım geliyor.Ne güzel bir duygu.Mis kokulu bebeğim.

Doğduğun gün olağanüstü bir gündü.Hala gözümün önüne geliyor ve bu gün gibi hatırlıyorum ve hayatımda unutamayacağım en özel ve tek an...
Hoş geldin benim tatlı oğlum hoş geldin dünyaya ve dünyama..
İyi ki varsın..Hayatıma hayat kattın.

Annen Sevilnur..