İlkleri Veren Ben Acı Meyveyi Veren Ailem

İlklerinizi benimle yaşıyordunuz. evet iilkkez anne ve baba olacaktınız ilk kez sizden bir can gelecekti dünyaya. ben 9 aylık bir serüvene çıkmıştım oradanda dünyay gelecektim. ilk önce spermle ovum karşılaştı ve ben hücre şekline gelmeye oradanda büyüme başladım. 9 ay sonrada kanlı canlı bir yavrucak. 9 ayın ardından martın 15de hepiniz sevince kavuştunuz nasılda sevindiniz öyle değil mi? elinizdeki küçük kız sizindi. büyümeye başladım ben büyüdükçe siz mutlu oluyordunuz. ilk kez anne ve bab olmanın mutluluğunu dört köşe yaşıyordunuz. en güzel elbiseler,tokalar,oyuncaklar hep bana alıyordunuz. bir sürü çikolata. zaten onun için dombili birşeymişim herhalde küçükken. mahalleninde göz bebeği olmuşum bir anda. herkes bana oyuncak bebek alıyormuş küçükken. evet ilk kez emeklemeye arkanızdan oraya buraya gitmeye başladığımda ne kadarda mutluydunuz. ilk adımımı attığımda herhalde size dünyaları verseler o kadar mutlu olmazdınız. yada ilk kez anne ada baba dediğim zaman kim bilir ne kadarda mutlu olmuşsunuzdur.beni bir erkek gibi yetiştirmeye başlamıştınız gözü kara erkekleri bile döven bir kız çocuğu. ilk kez okula başlayan bir kızınız vardı size hep övgü dolu sözler işittiren. o zamanlar biliyormusunuz AİLE kavramı işlendiğinde mutlu aile olarak hep biz geliyorduk aklıma evet mutlu aile biziz. o zamanlar ileride böyle bir şokla karşılaşacağımı söyleselerdi inanmazdım. git gide büyümeye yol vermiştim. kimseye aman demezdim yeri kelir koydumu oturturdum bana laf atanın hali bambaşka olurdu. büyüdüm büyüdüm o erkek tipli kıız çocuğunu bıraktım zarif güzel alımlı bir genç kız olmaya çalıştım. okulda hep başarılarımla ön plana çıktım. ilk şiir yarışmasında birinci olduğum günü hatırlıyorumda benden çok siz sevinmiştiniz. OKS sınavına girdiğim günü hatırlıyorumda benden çok siz heyecanlıydınız. ne heyecan kaldı ne sevinç nede mutluluk. şimdi sz herşeyi silip yeni bir sayfa açacaksınız ayrılınca. bizse bilmiyorum ne yapacağız. hani bazıları için kolaydır. ben sizin karşınızda hem size hemde kardeşime güçlü çalışmak için hiçbir zaman bu konuda ağlamadım ama günlerdir yastığa başımı koyduğum ana ağlamaya başlıyorum. belki birkaç gün sonra o yastığa başıma babamsız yada annemsiz koyacağım. belki bunu öğretmnm kadar basit görenler vardır aranızda öyle ya tek ailesi ayrı ben değilim. belki birkaç adım atmak kadar kolay. ama felçli bir hasta için o adımı atmak ne kadar zor,eziyetli,acılıdr bende bir felçli hastaysam şu ana bende o durumdayım. teşekkür ederim ailem bana bu acyı tattırdığınız için ben size hep en güzelini en iyisini hatta ilkleri sunarken siz bana böyle bir şey armağan ettiğniz için. şimdi bu felçli kzın hayat önünde durmadan yüremesi lazım...