İmkan/sızım..

ışıl ışıldı gözlerin..
güneş boynunu bükmüş sana bakıyordu?
o kadar soluktu ki etraftaki ağaçlar
sen baktığında gözlerimde havalandı tüm kanadı kırık kuşlar
ve o an sus pus oldum
yalnızlığıma pusu kurdum gözlerinde
ve yüreğini tam alnının çatısından vurdum?
hoyrattım! Bakışlarım kaçak,apansız bir fer oldu gözlerimde canlanan?
imkansız?
imkansızlık hemen ayaklarımın altında boynu bükük yatıyordu?
gözlerim?ah ah gözlerim!
neden bu ihanet yüreğini emanet bıraktın sevdalara?
şimdi gel?
yoksa...
ben azalıyorum....
içimde öldürdüğüm dişiler kadar yetimim
yitirmişliğim hüzün kokar
nasırlaşır aşk sözleri dilimde
ve yarım kalırım...
düşerim işte o an, elimde ağzını kapattığım çığlıklarımla yamacına..
ve o zaman sen benden geçersin...
ve ben ( h )içliğimden...
şimdi soruyorum zaman/sızıma..
kaç ben kaldı sende...
şimdi umudumun yitirmişliğini sardığın yırtık kefenden sana tebessüm ediyorum...
ve üzerimde sonbahar yaprakları ağlıyor...
ve ben binlerce kez ölüyorum..
seni her tamamladığımda ayağa kalkmak istiyorum
her dirilmem bir paslı çivi söküyor tabuttan?
ve hüzünlerim yosun tutuyor?
artık kıpırdamak bile yasak?
ve gözlerine hiç değdiremediğim yalnızlığım..
şimdi kanamalı yüreğim
ve ben ölü(yorum)

bir öyküm vardı oysa gözlerine bakarken yazdığım..
bir gece ansızın usulca süzülecektim ..
ve yokluğumun sinmiş olduğu perdeni aralayıp
sen uyurken kulağına fısıldayacaktım..
sen uyurken yar...
düşlerine izinsiz iltica edecektim seninle
kocaman olan ve sol kaburgama sığmayan yüreğimle
ve çocukça şımaracaktım rüyalarında
elimde bir avuç tebessümle sabahın olacaktım
ve yüzünü yıkayacaktım günesin bile girmeye kıyamadığı hücrende....
şimdi sana soruyorum..
git(me)meliyim mi?
gidiyorum.........
sana yeşermemiş umutlarımı bırakıyorum
sessizliğimi sırtlayıp puslu bir gecede gidiyorum
buğulu camlar ardından tebessümüne el sallayarak,
kanayarak gidiyorum
sen garantisini ver dönüşlerimin
kefili ol yokluğumun
avuçlarımdan kokunu kazıyarak gidiyorum..
ayaklarıma dönüşlerim batmadan
savuruyorum kendimi içimde öldürdüğün binlerce sen ile
yitik coğrafyalara
vatan/sızım /sen/sizim
ruhum diz çökse de kaldığın yönde
tutukluk yapmayacak ciğerim
deli gibi koşuyorum ciğerimi yararcasına
hani bir öyküm vardı ya ..
anlatacak...
onu da sensizlikte yakacam....
küllerinden bir sen daha yaratıp
yanıbaşında ağlayacağım...
gidiyorum..........
tut (ma) ellerimi....