İnsan ve sevgi

---İnsan duygularıyla ve sevgisiyle karışıp akan bir su gibidir. Hem seven hem de nefret eden hem de sevgisine yön veren isterse nefretine dizgin vuran sevgisiyle yol bulandır, hem her suyu bulandıran hem de bulandırdığı suyu durultandır. İnsan sevgisinden ayrılamaz ama bulandırdığı fikir denizinde sevgisinden ayrılmış sanılandır. İnsan duyguları ile sever, öfkesiyle kızar nefsine yenilip küser sevgisiyle barışır, nefretiyle döver, öfkesiyle söver, nefsiyle çatar, sevgisiyle affeder, kiniyle bozar, hayalleriyle uyur, düşleriyle uyanır, umutlarıyla inanır, hayalleri ile renkten renge boyanır.
--- insan acılara umutlarıyla dayanır, hayalleri ile ölür, severek ve sevgisiyle tekrar dirilir, severek hasta olur sevgilisinden şifa bulur. İnsan alleminin varlığında her şeyi ama her şeyi sevgi ve saygıda bulur. İnsanlara saygı duyan seven insan sevgiyle buluştuğu gibi saygıla sevgi ile sevgilisi ile de buluşur.
--- İnsan akıp giden su misali akarken karışır, aktığına karışır kuru olan her yeri yeşertir gül bahçesine çevirir sevgisi sayesinde çorak gönülleri ve de kalpleri saygısı ile gül-hane yapar. Sevgisiz ve saygıdan nasibini almamış olanlar ise çölde tek başına kalan kuru bir dal gibidir.
24 Ağustos 2017