İsyanlarda Yüreğim

Ben,senin için bir hiçim ,varlığından habersiz,yok saydığın .
Her nefeste ölümün kokusunu içine çeken son demlerini yaşayan .
ben ,ben zavallı...
Dışı sapasağlam, içi paramparça, kırıldığı yerden koparcasına kopuyor ömrüm..Çırpındıkça batan bataklığın kıyısında yüreğim .
Bin defa kırdığın duygularım.Bin defa affetti seni.
Yaşarken değerini bilemediğin ,öldükten sonra neylesin seni şu zavallı kalbim...
Neylesin sevmelerini aşk sözlerini..Sanır mısın artık akan göz yaşların getirir mi beni geri.Bu yüreğe bu kadar acı yetmez mi .
Söyle dost sandığım yar.
Biliyorum hata haddini aşan şu zavallı yüreğimde bu kadar sevmek ,kocaman sevmek ,ölesiye sevmek bitirdi beni.
Küstürdü hayata kahreder oldu şu acınası kalbim. Kırgınım, canım canımın yarısı sevdiğim dediğim zalim .
Evet kırgın bu yorgun, yaşlı ruhum kırgınlığım sana.
Sus sus artık gönlüm,ağlamak kar etmez yitirdiklerin geri gelir mi hiç ,boşuna dökme göz yaşlarını ,sus ki gülmesin sana dost sandığın ,sol yanına koyduğun zalim.
'Niye geldin kapıma
ey dost sandığım,zalim'
Oysa tek istediğim avuçlarına hayatımı bırakmak ,ömrüne ömrümü katmaktı.


(((Susun ey isyanlarda yüreğim
susun cümlelerim
susun dökülmeyin yar yoluna akan göz yaşlarım
ne fayda son çırpınışın yüreğim.)))))





SANİYE KARA