Kaçabilir mi Insan?

Hep bir yerlere gitmek istedi insan bulundugu yerden. "Soyle alip basimi gideyim buralardan, bu sehirden, bu insanlarin arasindan çok uzaklara" diyerek. Bikmistir-usanmistir bulundugu yerden, içinde bulundugu insanlardan. Yorgun dusmustur bedeni her defasinda ama bir turlu kaçip gidememistir, alip basini gidememistir uzaklara. Kuçuk bir firsatini bulsam da gitsem der hep içinden, o kadar yorulmustur ki artik.
Zaman geçer boyle, birgun firsatini bulmaya çalisir kuçukte olsa birazcik uzaklasir bulundugu yerlerden, etrafindaki insanlardan. Koyulmustur yola, valizinde bir kaç esya sevdigi seyleri alir yanina. Yaninda giderken ise kafa yine ayni kafadir. Dusunceleri ayni dusuncelerdir onlari bir kenara koymak ister ama koyamaz bir kenara. Diyemez ki; "bir kenara koyayim da, gelince alayim" Bir kaç saniyeligine bile olsa dusunceleri atar bir kenara, aklinda bulundurmaz fakat bazi zamanlarda ise o dusunceler onu birakmaz. En umulmadik zamanlarda çikar. Durur beyninin tam orta yerinde. Yada bir simsek gibi çakar beyninde. Kaçisi yoktur onlardan.Yasadiklari hersey onunla birliktedir her zaman. Nereye giderse gitsin, ne yaparsa yapsin o dusunceler hep insanin beynindedir. Kaçis yolu yoktur onlardan. Bazi huzunleri atmak ister beyninden, ya da yassadigi, unutmak istedigi bazi olumsuzluklardan kurtulmak ister fakat çok çok uzun yillar gerekir bunlardan kurtulmasi için. Bir dizi gibi tekrarlanir, ya hergun, ya haftada bir defa, ya da ayda bir defa. Ne yaparsa yapsi kaçamaz insan.