Kafalar Karışık

Hani yaz gelirken soğur ya ortalık,rüzgarlı,yağmurlu,böyle içine dert oturan günler olur işte ben tam o gecelerde seni hatırladım.

Çünkü radyo beni hep uzaklara götürür gecenin bu saatlerinde.Kitaptaki karaktere aşık olurum kimi zaman,kimi zaman yazarına ben okundukça yaşarım bu saatlerde...Bugün bir büyüğe danışmak hasbihaliyle yalnızlığıma adım atarken gözlerimde dökülen yaşlara bile kıyamadım.

Düşünüyorum şu yaşuna geldin kalbine sahip çıkamadın,bir sahibi yok..

Oturduğun masanın etrafı hep boş,kitaplar bir odada hınca hınç,dinlediğin müzikler yalnız,hayallerin yalnız.. Ne yaptım ben bu yalnızlığı hakedecek bu kadar.. sahipsiz mezarlar  çöplüğü gibi aklım..Tevekkülü elden bırakmadan yürüdüğüm yolda bazen kül tablasına,bazen deniz kıyısında,bazen ise çilingir sofrasında buluyorum kendimi kimsesiz.Ben böyle kolay seven,kolay vazgeçen,terkeden de asla olamam.. Bir keresinde sevdim,gitti.. uzatmadan üzerinden yıllar geçti sevdim,bozkırların yanık topraklarına döndüm testi oldum su yolunda,anadoluda akan nehire benzettim kendimi ne var ne yoğumu alıp getirdiler çünkü..

Bugün bütün uyumların altına üstüne getirdim şu satırlarda,kendimi nerede toparlayacağımı bilmiyorum.Seni hatırladım şimdi,baharın gelişinde soğuk gecelerde sessizce gittiğin günlerde..

Kimsesizlerin kimsesine duam,şiirlerdeki mutlu adam olmak istiyorum..Ben seni unuttum diyebilmek,kalbimi bir potrenin mutluluk hikayesinde görebilmeyi istiyorum.. Buna hakkım var !

Şöyle bir gazete kağıdında iki üç mısralık ilanlarda adım geçsin istiyorum...

Emek verdiğim kalp ağrısında...