Kalabalıklar İçinde Hep Tek..

Sevmek mi dersin a'la şey?..yoksa sevmeden sevilmek mi?..Hep vermek mi dersin en güzeli?..yoksa hiç vermeden, hep almak mı arsızca?...

Hep tekiyle yaşamak mı dersin kaderlerimiz?..yoksa hiç sevmeden bir ömür ölmek mi?..hangisi daha muğlak sence?..hangisi hissetmeye değer, samimice?...

İçinde yaşadığımız kürede, sevmekten, sevilmekten hoşnut olmayan bir kişi var mıdır acaba?..İzlediği bir filmi, dinlediği bir müziği, yaptığı bir eylemi kendinden ve kalbinden bağımsız yapan?..

Hep sevdiklerinin kendisini sevmesini beklerken, beklentilerin derin kuyularında, beklentisiz sevenler dahası?...

Aşka hayal gözüyle bakanlar bir yana, sevmeyi sevilmeyi de fuzuli bulanlar?..sevdikleri ve sevildikleri insanları kendi elleriyle seçenler?..neler var neler?..en iyi uçlarla, en kötü uçlarda gidip gelenler..

Akıl mı bize bunca şeyi telkin eden?..bizi sevmenin ve sevilmenin yollarında heder eden?..yoksa akılsız aşklarımız mı bizi girdaplara iten?..

sadece akıl gerek diyenler bir yana..aşka ölümüne gönül verenler diğer yana..
akıllı aşıklarla, sevdikçe sevilenlerle güzelleşecek küremde, korkusuz sevenler nerede?..İnsan saf sevgiden neden korkarşu a'lemde?..samimi sevenler kime kötülük etmişler düşününce?..

riyakar insanlarla örülü bir hayat mı bize bunları düşündüren?..yoksa beynimizi saran heyulalar mı bizi maziye sürükleyen?..hem de yerli yersiz..
korkular mı bizim sınavımız?..hep korkarak yaşamak mı arzuladığımız?..hangisi biziz?..hepsini kendimiz mi seçmişiz?...sorarak mı bulmuşuz gerçekleri?..yoksa sorularda mı kaybetmişiz her şeyi?...

mazideki yitik aşklarımız sığınağımız olduğundan beridir kaçar olmuşuz kendimizden..farkına varmadan hem sevdiklerimizden hem sevildiklerimizden..tek yönlü yollarda, ikinci bir yola hak tanımamak olmuş kaderimiz..kaderimiz değil, kendi ellerimizle çizdiğimiz..TEKLİĞİMİZLE AVUNDUĞUMUZDAN BERİDİR, EN SEVDİĞİMİZ ŞEY OLMUŞ YALNIZLIĞIMIZ..GİZLİDEN HAYRANI OLDUĞUMUZ ANLAMLI KALABALIKLAR İÇİNDE...