Kalender

Yitik kentimin kendime dönük boş sayfası; kalender aşkımın amaçsız gecekondusunda toprağımın elverişsiz ezberine seni de kattım ama meraklanma; unutmak için değil ben seni hep hatırlamak için sevdim.

Birbirini takip eden yıllar içinde geçmiş zaman olur ki keşkesinde bir fikir, bir düş, bir gülüş ve en çok da gözümden akan bir nehir olurken sen; ben o nehrin kenarında bıraktığım kendimi sırf seni yeniden bulabilmek için yaşattım kendimde.

Yitirdiğim mutluluklarımın uyuşmaz hafif meşrep sancısı; yıldızları sende görmeyi çok özledim. Bana bir yıldız bağışla, gökyüzü olamasam da; uçurtmalar bende şahane durmasa da, kuşların çılgın şımarık uçuşları elveda özgürlüklerince bana uğramasa da sen bana bir yıldız bağışla. Karanlık söz verir bende güzel durur, yıldızın hatırına.

Yitik merhabaların kırmızı bültenle aranan sahici riyakârı; yalanlarında kaybolmayı özledim ve biliyorum yemin ağzımın tadı tuzu var oluşu olsun ki kalbimin namus bekçisi aşk vurgunum senden sonra bana kendimi bile sevdirmedi.