Kalp Teklisi

Çok sevileceksin biliyorum. Aşk lütfunda kalbini esirgemeden sana bağışlayacak olan sevdanın papatya yollarında kalbinin çiçeklerinde açmasına izin verdiğin yarinin sana mutluluk baharı koktuğu günlerin seni yaşatmasına izin vereceksin. Hatta belki de çoktan izin verdin bile; ben ise kalbimin gözümü kırpmadan yalnızlığa kendini feda ettiği yaz güneşlerinde tohumunu sende kaybettiğim güleç aşk yorgunluklarımı susadıkça içtiğim ölüm sayıyorum gidişine bittiğim yokluklarında.

Ah sevgilim, bayramları gidiş biletimi gölgeme kaptırdığım ve yalın yalnız kaldığım günlere sor... onlar sana anlatırlar; mutlu bayramların seninle kendimi ben gibi hissettiğim zamanların takvimden silinen yaşamak günlerimde soluklandıklarını...

Sevgilim... hanimiş gözleri gözlerime değen sevdanın çamurdan ayakkabılarıyla kalbime basan aşk izleri... ah sevgilim, neredeymiş sesinin bir solukluk tükenmez kendimlerde sana resmettiğim şahane sürprizleri...

Yalvarmıyorum ama dön yaşamımın şekerden bozma umulmadık sen kapılarına; bir bayram sabahı kalbinin yuvasına şeker bahanesiyle gelen çocuğun olayım yeniden sev, hep sev, tek sen sev beni...

Günler jelatinli yalnızlığım... açsam açılsam gözlerimin sen deryalarına; bir ümidin tutam saçlarına assam Sevinç'lerimi, kalbinin bizi yeşerten teşekkür dileklerine mektup olsam, hep yazsak bizi...

Sevgilim, sen cehaletimin kültürden aciz başkalarına yitik ansiklopedisiyim sensiz. Tozlu raflarda gün eskitiyorum, yalvarmıyorum ama; son kez oku bizi... bak, zaman çağlayan bir pınarken kendime işitilen saatli sensiz saliselerin tik taklarıyım.

Yalvarmıyorum, sakın yanlış bilme bu hallerimi; ama lütfen'in bu bayram sevinmesine sebep ol, lütfen dön geri... şeker vereceğiz bir an, çikolataların kahkaha terbiyesizliklerinde zenci sayacağız bembeyaz çikolataların huzur çöktüren çiğnenmişliklerinde kendimizi.

Yalvarmıyorum ama; ah sevgilim, ne olur sevgilim, canım sevgilim, canımın dip kuyusu; sana çıplak kalbimle düşmüşken yaralarımla sar beni... gayesiz bantlar beni kendimden yaralı bir çocuk yaptı. Sende büyümek için aç kalbinin güzel penceresini, sende üşüşen kelebekler bende beni üşüten gözyaşlarımdan kötü olamaz. Bilirsin, güzelce sevmenin özelce ölmek halidir sensizliğim. Teşekkür bayramlarında ellerimi öptüğüm yalnız közlerin dirhemlik hasretinde sana yastık altında aşk sakladım. Al da utandırma kalbimi.

Feryadım bende yankı sevgilim, tuttuğun elin kıskançlık özrüyüm, sol gözümün yaş tablosunda ressamın beni ölerek çizdiği bir ansızlıkta bir an da olsa sana rastlamalıyım. Fark ettim, taş olsam denizin kumlarına bile emanet etmezsin beni, kaya olsam uçurumun kenarına çıktığında destek üniten eylemezsin beni; fark ettim, yalvarmıyorum sevgilim. Gayesizlik sen tarzı ölüşüdür kalbimin; atmayı unuttuğu gün biliyor unutacak seni. Unutturma kendini, ne olur... yalvarmıyorum ama; kalbinin tınısında uysal bir çığlık olsun aşkım, gel de günahlarımın beddua cehenneminden kurtar bizi... sana helva kavursun yalnızlık; onda ölüp bizde yeniden umut olduğun İçin.

Yalvarmıyorum ama; bahar yıllanmışlığı bayramın gençliğine ümitlerini bıraktı, o da çok istiyor seni. Kurban olmadan ben gençliğime, gel de ihtiyar hayallerimden kurtar beni...