Karadenizin Gel-Git leri

Bu gün kardeşimiz senin yaşına bastı. Sen gidince senin adını verdiğimiz en küçük kardeş senin yaşında abi. Bu yüzden buradayım bu gün, bu falezli kıyıda. Üzülmeli mi yoksa kutlamalı mı bilemiyorum, oda adını aldığı abisini az çok hatırlıyor ama onda sende iz yok abi. Sen gittiğinden beri ağabeysizliğin yeri dolmuyor, ben senin bana davrandığın gibi davranıyorum ona ama seninkiler kadar sıcak olmuyor tutuşlarım.

Yine dolunay çıktı ve yine yükseliyor dalgalar, dolunayda Karadeniz'e kafa tutuşun geliyor aklıma ve duygularımda yükseliyor gel-git lerde. Bazen bende girip kafa tutmak istiyorum Karadeniz'e ama korkuyorum karasından. Gecenin karanlığından bile daha koyudur Karadeniz, ben senin kadar cesur değilim be abi. Keşke çıkıp gelsen, bana nasıl cesur olacağımı göstersen...

'Ben Karadeniz de kaybolmadım, gitmiştim ve döndüm' desen
'Ben Karadeniz den daha hırçınım' desen yine.

Ben her dolunay da bu kıyıya gelmesem, küçük kardeşin bir adaşı olsa, annem artık ağlamayı kesse ve artık ağabeysizliğin yeri dolsa abi, keşke...