Karanlık Bir Gecenin Koynundan...

Hep payımıza AYRILIK düşmek zorundamıydı, hep aldatılan biz olmak zorundamıydık, hep aldanan niye biz olduk... Mutluluk bize yakışmayacak kadar güzel birşeymiydi? yada bizim yüreğimiz mutluluğa yakışmayacak kadar kirlimiydi? Biraz tebessüm fazla geldi bize, sizlerin payına sevgi düşerken bizim payımıza hep AYRILIK düşmek zorundamıydı... Her zaman ardına dolu gözlerle bakan biz olmak zorundamıydık? Sevgiyi yaşatamazmıydık bizde yüreğimizde... yada sevgi bizide yaşatamazmıydı en ACI yerinde... Bize çok mu gördüler bu dünyayı yoksa bizlermi yakıştıramadık kendimizi bu dünyaya...


Evet nihayet...

Gidiyorum payıma düşen Ayrılığın yanına birazda yanlızlık katarak gidiyorum... Bu sefer dolu gözlerle ardıma bakmıyorum ; ardıma bakmadan gidiyorum... Bir parçada Sevginin en acı yerinden koyuyorum yanıma ; seni andıkça hissedeceğim onu... Birazda tebessüm alıyorum koynuma ; her gece yaterken ölüme bir gün daha yaklaştım diye... Ve çekip gidiyorum işte sana Bensizlik bırakarak gidiyorum; birazda HİÇlik bırakıyorum adıma, benden sonra gelecekler doldurur umarım Hiçliğimi...


Lanet olsun ki yüreğime...

Sevdim seni lanet olsun ki sevdim, her seferinde biraz daha AYRILIK düşeceğini bile bile sevdim seni... Gün geçtikçe tebessümleri çok göreceğini bile bile sevdim bu kahpe dünyada seni... Beni terk edeceğini bile bile, beni her gece düşlerimde aldatacağını bile bile sevdim... Beni ölüme biraz daha yaklaştırdığın için SEVDİM seni... Lanet olsun ki yüreğime sevdim seni... ÖLÜMÜ SEVERCESİNE sevdim seni...

Gitme/li...

01:32 22:06:2010


Karanlık bir gecenin koynundan...